بازارها و مؤسسات مالی

این جلسه بر منابع مالی و موسسات متمرکز است. بازارهای مالی سیستم های پویا هستند که تنظیم تعامل بین عرضه و تقاضا برای وجوه را به افق های زمانی مختلف ارائه می دهند. با انجام این کار ، آنها برای رشد اقتصادی ، جمع آوری پس انداز و تنوع خطرات در اقتصاد مرتبط هستند. در این جلسه ، هدف ما این است که ماهیت و تکامل متغیر زمان آنها را از دو دیدگاه متفاوت و مکمل درک کنیم. از یک طرف ، ما پول و اعتبار را که در بازارهای مالی رد و بدل می شوند ، می فهمیم ، به عنوان منابعی که در معرض رقابت بین عوامل قرار دارند و به عنوان پاسخ به نیازهای تجارت و تغییر در مقررات تکامل می یابند. از طرف دیگر ، از دیدگاه نهادی ، بازارهای مالی مشمول نواقص ، عدم تقارن اطلاعاتی ، تکامل عوامل شرکت کننده و گسترش فراتر از مرزهای ملی هستند. با توجه به دیدگاه منابع ، جلسه برای پوشش سه خط تحقیق مرتبط ارائه می دهد. اول ، چگونه تعریف پول و اعتبار در طول تاریخ تغییر کرده است ، به ویژه با افزایش اهمیت عوامل جدید. نمونه ای از این تکامل انتقال از پول کالا به ارز قابل تبدیل به ارز و سپس به یک ارز فیات است. در طول این فرآیند ، هر دو عامل و تنظیم کننده باید تغییر و سازگار شوند. راه دوم اکتشاف با این واقعیت ارتباط دارد که سهام منابع مالی نیز پویا است. به عنوان یک مورد ، ظهور نقاط آفتاب ، مانند رونق صادرات اجازه می دهد تا خانه های تجاری وام دهندگان شوند که پیشینیان بانکهای تجاری را به دنیا می آورند. پرس و جو نهایی مربوط به رقابت بین نمایندگان خصوصی و دولتی برای منابع کمیاب وجوه است که به نوبه خود ، ابزارهای بدهی عمومی و خصوصی را به نمایش گذاشته و در برخی موارد باعث ایجاد شلوغی از بخش خصوصی از بازار شده است. از دیدگاه نهادی ، این جلسه به تکامل بازارهای اعتباری از اعتبار اسناد رسمی اولیه تا اعتبار رسمی تر نهادی که توسط بانکهای تجاری ارائه می شود ، متمرکز خواهد شد. برای توصیف این فرایند ، تأکید ویژه ای به نقش عدم تقارن اطلاعات ، حمایت از حقوق مالکیت و ظهور نهادهای نظارتی جدید داده می شود. علاوه بر این،

این جلسه به نحوه مرتبط بودن راه اندازی بازارهای مالی در توضیح نحوه ادغام یا تجزیه آنها می پردازد، همانطور که در همگام سازی و جداسازی در بین طبقات مختلف دارایی و بین بازارهای فراتر از مرزهای ملی مشهود است.

موضوعی

ه - اقتصاد کلان و اقتصاد پولی

ن - تاریخ اقتصادی

N2 - بازارهای مالی و موسسات

سازمان دهنده(های)

مقاله‌های

توسعه سیستم های بانکی اولیه و کارآمد یکی از عوامل رشد اقتصادی در قرن نوزدهم است. در آمریکای لاتین ، استقلال ملی در نیمه اول آن قرن رخ داد. تحقیقات ما ناشی از نگرانی برای درک هم افزایی های نهادی است که از زمان استقلال مستعمرات اسپانیایی و پرتغال در آمریکا و در طول ترکیب ملی این کشورهای جدید (تقریباً 1810-1865) رخ داده است. با کلانشهر آنهاتا چه اندازه کشورهایی که در طول قرن نوزدهم استقلال به دست آوردند ، موفقیت خود را در توسعه سیستم های بانکی در کدام کشور کلانشهر آنها داشت؟فرضیه اصلی نشان می دهد که بانکها در آمریکای لاتین قبل از جهانی سازی متولد شده اند و در ابتدا با بخش های تجاری مرتبط بوده اند (Marichal and Gambi 2017). به طور سنتی ، ادبیات بر عدم سرمایه ، کمبود تقاضا برای خدمات بانکی و عوامل نهادی به عنوان دلایل ظهور دیر هنگام بانکداری در آمریکای لاتین تأکید کرده است و به اختلافاتی که توسط هر کشور آمریکای لاتین تجربه می شود ، توجه کمی می کند. در این مقاله دلایل نهادی را برای توضیح تفاوت بین سه سیستم بانکی پس از استعمار ، با حضور ویژه در توسعه چارچوب قانونی بررسی می کنیم (لامورئو و روزنتال 2005). اسپانیا اولین بانک خود را در اواخر قرن 18 توسعه داد و سیاست آن در رابطه با ایجاد موسسات بانکی جدید محدود کننده بود. گسترش بانکداری در اسپانیا در اواسط قرن نوزدهم آغاز شد ، هنگامی که این کشور قبلاً مقررات تجاری را در اختیار داشت (سودری و بلوسکو-مارتل 2019). آرژانتین و شیلی به نوبه خود ، دو مستعمره سابق اسپانیایی را با اختلاف در تکامل بانکی خود نشان می دهند: آرژانتین بانک های اولیه (1820) را توسعه داد ، در حالی که شیلی پس از سال 1850 ، با تأسیس مقررات تجاری ، این کار را انجام داد. پرتغال و برزیل یک مسیر عجیب و غریب دارند ، زیرا اولین بانک امپراتوری پرتغال در مستعمره تأسیس شد و نه در کلانشهر. در دهه 1830 و 1840 ، هنگامی که چندین بانک تجاری در پرتغال ایجاد شد ، کد تجاری پرتغال قبلاً عملی شد. در همین دوره ، برزیل همچنین ایجاد بانک های تجاری را تجربه کرد ، اما مقررات تجاری برزیل ، از جمله فعالیت بانکی ، فقط در سال 1850 ظاهر شد. کار ما چارچوب نهادی موجود در اسپانیا و پرتغال را تا سال 1860 و تأثیرات آن در ایجاد سیستم های بانکی تجزیه و تحلیل می کند. در برزیل ، شیلی و آرژانتین.

ما همچنین مروری تحلیلی از توسعه بانکی این کشورها قبل از اولین جهانی شدن ارائه می دهیم.

من با تکیه بر نمونه ای از وام های محضری، تأثیر عدم تقارن اطلاعاتی را بر تخصیص اعتبار در بازار اعتبار خصوصی لیما در قرن نوزدهم تحلیل می کنم. در صورت عدم تقارن اطلاعاتی، وام دهندگان در هنگام اعطای وام با هزینه های غربالگری و نظارت مواجه شدند. وام دهندگان می توانند به ارتباطات شخصی و تعامل مکرر برای صرفه جویی در هزینه های اطلاعات و مبادلات متکی باشند. وام محضری حاوی اطلاعات ارزشمندی در مورد هویت وام دهندگان و وام گیرندگان، وثیقه و شرایط وام است. این اطلاعات برای تعیین اهمیت عدم تقارن اطلاعات مفید است. من به تاریخچه معاملات وام نگاه می کنم و تعیین می کنم که آیا ارتباطات شخصی و شهرت بر هزینه اعتبار تأثیر گذاشته است یا خیر. همچنین نقش دفاتر اسناد رسمی را به عنوان واسطه مالی تحلیل می کنم. اگر دفاتر اسناد رسمی نقش واسطه های مالی را ایفا می کردند، در هزینه های غربالگری صرفه جویی می کردند.

این کار چرخه مالی برای اروگوئه ، بین سالهای 1870 تا 2019 را مشخص و توصیف می کند و رابطه آن با چرخه واقعی را در همان دوره بررسی می کند. رفتار بخش مالی از طریق اعتبار واقعی داخلی به بخش خصوصی غیر مالی تقریب می یابد ، در حالی که چرخه واقعی از تولید ناخالص داخلی با قیمت های ثابت بدست می آید. برای به دست آوردن مؤلفه های چرخه ای هر سری ، این کار مدلهای سری ساختاری یک متغیره را مشخص می کند. رابطه بین چرخه ها از طریق تجزیه و تحلیل همبستگی متقابل تکمیل شده توسط تجزیه و تحلیل علیت گرنجر مورد بررسی قرار می گیرد. سرانجام ، تاریخ برای چرخه ها با الگوریتم نقاط عطف تخمین زده می شود. نتایج ، مطابق با شواهد بین المللی ، نشانگر وجود یک مؤلفه چرخه ای روشن در اعتبار ، با نوسانات 8 و نیم سال و 22 و نیم سال است که سابق ترین آن است. به طور مشابه ، برآورد اجزای غیرقابل کنترل تولید ناخالص داخلی چرخه هایی با مدت زمان مشابه (8 و نیم و 21 و 21 سال و نیم سال) را مطابق با شواهد مستند شده در ادبیات اروگوئه نشان می دهد. علاوه بر این ، چرخه مالی نسبت به چرخه واقعی بی ثبات تر و پایدار است و فرورفتگی های عمیق تری را ارائه می دهد ، که این نیز با ادبیات بین المللی مطابقت دارد. هنگامی که توسط دوره های فرعی مشاهده می شود ، بیشترین نوسانات اعتبار در سالهای باز بودن و آزادسازی بیشتر (به ویژه در اولین جهانی سازی) حاصل می شود ، در حالی که برای تولید ناخالص داخلی این اتفاق بین سالهای 1931 تا 1973 رخ می دهد. به دنبال تئوری هایی که نشان دهنده نقش مالی استسیستم در بخش واقعی ، رابطه ای بین چرخه های مالی و چرخه های واقعی ، به ویژه در مؤلفه چرخه ای طولانی ترین مدت وجود دارد. شواهد نشان می دهد که در چرخه طولانی ، تولید ناخالص داخلی اعتبار را هدایت می کند. به طور خلاصه ، شواهد ضعیف و به نفع اعتبار تولید ناخالص داخلی است. این روابط بین سالهای 1974 و 2019 تغییر می کند ، هم در مؤلفه کوتاه (تولید ناخالص داخلی منجر به اعتبار) و در مؤلفه طولانی (بین چرخه ها هیچگونه تعقیب وجود ندارد).

قراردادهای مزرعه مالیاتی به عنوان منابع مالی تحت روابط آژانس و امور مالی دولت در امپراتوری عثمانی: یک تحلیل مقایسه ای در مورد تغییر نهادی ، 1800-1550

اقتصاددانان و مورخان اقتصادی به نقش نهادها در عملکرد اقتصادی جوامع توجه کردند. در طول دوره قبل از صنعت ، جوامع اروپای غربی به منظور کاهش مشکلات مالی به دلیل جریان نقره و طلا از جهان جدید ، مسیرهای تجاری جدید به شرق آسیای دور و به ویژه در حال تغییر فناوری نظامی ، نهادهای غیرمتمرکز ایجاد کردند. این تحولات باعث تغییر در ساختار اقتصادی و سیاسی از جوامع مبتنی بر نظامی به بازرگانان تحت تأثیر ساختارهای پیچیده نهادی مالی شده است. در حالی که حاکمان قصد داشتند به حداکثر رساندن درآمد خود و یافتن اعتبار برای تأمین مالی سلطنت خود ، ابزارهای مالی به عنوان بازرگانان و سرمایه داران در اروپای غربی شروع به ظهور کنند. به عبارت دیگر ، روابط قراردادی بین حاکمان و گروه های قدرتمند بر محیط نهادی حاکم بود که منجر به رشد اقتصادی ، رکود یا کاهش می شد. در همین دوره ، محیط نهادی نیز به سمت مذاکرات و چانه زنی بین سلطان و نمایندگان آن در امپراتوری عثمانی تغییر یافت. مهمتر از همه ، روابط پیمانکاری باعث تغییر در ساختار عوامل در زمان شد. با این حال ، هر جامعه به منظور حفظ امور مالی دولت ، مکانیسم های متنوع نهادی با قوانین مختلف ایجاد کرده است. این مطالعه بر منابع مالی و مؤسساتی که در امپراتوری عثمانی با دیدگاه مقایسه ای پدیدار شده اند ، متمرکز شده است. امپراتوری عثمانی نتوانست بانک های تجاری را در محیط نهادی خود ایجاد کند. از طرف دیگر ، تشکیل سرمایه تحت مکانیسم مشارکت تجاری بین گروه های سلطان و ثروتمندتر با استفاده از موسسات مزرعه مالیاتی تحقق یافت. در حالی که نهادهای سنتی اساس جمع آوری سرمایه در امپراتوری عثمانی بودند ، قوانین رسمی و غیررسمی وجود داشت که مانع از ظهور بانکهای تجاری در مقیاس بزرگ برای کاهش هزینه های وام مانند نرخ بهره برای امور مالی دولت ، برخلاف اروپای غربی می شد. در این مطالعه ، تکامل مؤسسات مالی از منابع اصلی با بیش از 400 قرارداد مالیاتی و 900 قرارداد WAQF نقدی که مؤسسات مالی امپراتوری عثمانی را شکل می دهد ، مورد بررسی قرار می گیرد. این قراردادها به منظور مقایسه کارایی نهادهای مالی و عملکردهای اقتصادی بین امپراتوری عثمانی و اروپای غربی در طولانی مدت ، به تغییر نهادی و همچنین سازوکارهای متنوع می پردازند. بعلاوه،

این مطالعه از یک دیدگاه نظری بازی برای یافتن تعادل های مختلف که نهادهای هر جامعه را شکل می دهد ، استفاده می کند.< SPAN> این مطالعه از یک دیدگاه نظری بازی برای یافتن تعادل های مختلف که مؤسسات هر جامعه را شکل می دهد ، استفاده می کند. این مطالعه از یک دیدگاه نظری بازی برای یافتن تعادل های مختلف که نهادهای هر جامعه را شکل می دهد ، استفاده می کند.

چه مکانیسم هایی در گذشته اعتبار بازارهای مالی در حال ظهور را حفظ کرده است؟روایت "ظهور سرمایه داری مالی" به طور معمول بر انقلاب شکوهمند ، گسترش شرکتهای سهام مشترک و توسعه بورس سهام در انگلیس و هلند متمرکز است. در نتیجه ، تمایل دارد که ظهور مؤسسات پارلمان و امور مالی شرکت ها را به عنوان عوامل اصلی برای توسعه بازارهای اعتباری بزرگ و نقدی در دوره قبل از مدرن در نظر بگیرد. با این حال ، این تجزیه و تحلیل همزیستی سایر اشکال عرضه اعتبار را که به منظور حل مشکلات اساسی مبادله بین وام دهندگان و وام گیرندگان ، به سازوکارهای دیگر نیز متکی بودند ، مبهم کرده است. به عنوان مثال ، مطالعات در مورد اعتبار اسناد رسمی در پاریس قرن هجدهم نقش گسترده اسناد رسمی را به عنوان واسطه های مالی نشان داده است و سؤالات جدیدی را در مورد مبانی نهادی بازارهای اعتباری در طولانی مدت مطرح می کند. این مقاله با تجزیه و تحلیل فعالیت بانك های بازرگانان ژنو كه بر بازار وام کوتاه مدت سلطنت اسپانیایی بین دهه 1560 و 1640 حاكم بودند ، به این بحث کمک می كند. به منظور تأمین پول در سرزمین های پراکنده امپراتوری اسپانیا و به ویژه در فلاندر ، شرکت های Genoese در نمایشگاه های مبادله Piacenza ، بزرگترین بازار قبض های مبادله در آن زمان ، وام گرفتند. چه چیزی از قابلیت اطمینان این بازار مالی بین المللی پشتیبانی می کند؟با بررسی کتابهای حسابداری و مکاتبات بازرگان اسپینولا و پالاوویچینی ، دو مهمترین شرکت های بانکی آن زمان ، من نشان می دهم که بازار اعتباری Piacenza با انتقال شمش اسپانیایی از بارسلونا به جنوا پایدار بوده است. من توضیح می دهم که چرا ورود ایمن نقره برای اعتبار این بازار اعتباری ایتالیا ضروری بود و به طور مشخص ، برای دریافت و تمدید وام هایی که از طریق صورتحساب مبادله مذاکره شده بودند و از آنها برای بازپرداخت شمش استفاده می شد. در این شرایط ، امنیت ، زمان بندی و یقین نقل و انتقالات نقره از طریق مدیترانه یک مسئله مهم بود. با تجزیه و تحلیل قراردادها ، مکاتبات و دفترچه ها ، من نشان می دهم که چگونه دولت اسپانیا برای این منظور خاص ، گال های ناوگان سلطنتی خود را در دسترس قرار داد. کشتی های جنگی ارائه شده بخشی از اسکادران بود که توسط پیمانکاران ژنو که توسط دولت اسپانیا استخدام شده بودند ، اداره می شد اما از نزدیک با وام دهندگان Genoese مستقر در مادرید نیز در ارتباط بودند و منجر به ادغام قوی بخش های نیروی دریایی و مالی می شدند.

مداخله دولت اسپانیا نمونه خوبی از چگونگی دولت ، با همکاری نخبگان فراملی ، می تواند برای توسعه بازارهای مالی ضروری باشد. همچنین نشان می دهد که چگونه در اوایل دوره مدرن ، ترتیبات مختلف نهادی می تواند عملکرد بازارهای اعتباری را تقویت کند.

شرکت تعاونی یک ابتکار از بالا به پایین در هند بود. مقامات استعماری در هندوستان تحت نظارت بریتانیا تعاونی های اعتباری را برای گسترش عرضه اعتبار مقرون به صرفه در روستاها از سال 1904 طراحی و نصب کردند. با تجزیه و تحلیل منابع جدید از سه استان اصلی ، این مقاله استدلال می کند که مشارکت بیش از حد دولت در مرحله طراحی ، پس انداز خصوصی و سرمایه گذاری را به اعتبار خود ناامید کردتعاونی هادولت با گسترش نقش دولت نسبت به مشارکت پایین خصوصی واکنش نشان داد و نشان داد که مشارکت کم و مداخله مکرر دولت یک فرایند چرخه ای است. درس های این مقاله حاکی از آن است که شرکت های دولتی و تعاونی تنها در صورتی که دولت یک نقش منفعل ، نظارتی و نه فعال و مدیریتی را انجام می داد ، سازگار بودند. برعکس منافع سیاسی ، سود و توسعه ترکیبی ، که منجر به تصرف نظارتی در طراحی و مدیریت تعاونی ها می شود.

در این مقاله ، توسعه تعاونی اعتباری Knightly Stade (Ritterschaftliches Kreditinstitut Stade) از سال 1825 تا 1845 ردیابی شده است. تعاونی اعتباری Stade نمونه جالبی از عرضه اعتبار به املاک اول را ارائه می دهد. این مطالعه با شناسایی وام گیرندگان و وام دهندگان هر دو در بازار اعتبار خصوصی قبل از تأسیس تعاونی و همچنین تعاونی ، به درک ما از توسعه بازارهای رسمی اعتباری می افزاید و نشان می دهد که چگونه یک تعاونی اعتباری جایگزین همسایه غیررسمی می شود-شبکه اعتباری TO-PEER. تعاونی Stade همچنین نشان می دهد که چگونه مفهوم Landschaften Prussian (بانک های اعتباری وام تعاونی) گسترش یافته و فراتر از پروس اقتباس شده و یادگیری کلیدی نهادی را برای ایجاد سایر تعاونی های اعتباری در سراسر کشورهای آلمان در قرن نوزدهم فراهم می کند.

این مقاله در حال کار سیستم های اعتباری غیر متمرکز در استان Chocó در نیو گرانادا ، دشت های اقیانوس آرام کلمبیا مدرن ، بین سالهای 1700 تا 1810 است. دانشمندان آمریكای استعماری اسپانیا نشان داده اند كه چگونه اعتبار در غیاب مؤسسات مالی به ارتباطات شخصی اعتماد می كند. با این حال ، ادبیات فقط به رابطه غیرمستقیم بین معدن طلای Chocó و بازارهای اعتباری اشاره می کند. همانطور که Chocó در زمینه معدن تخصص داشت ، معدنچیان غایب و بازرگانان سود خود را از تولید معدن در املاک و مستغلات مانند Haciendas در استان های همسایه سرمایه گذاری کردند. آنها این Haciendas را به عنوان وثیقه در بازارهای اعتباری خارج از Chocó ارائه دادند. این مقاله استدلال می کند که بین تخصص Chocó در معدن طلا و سیستم های اعتباری غیرمتمرکز ارتباطات مستقیم تری وجود دارد. از دست دادن سوابق اسناد رسمی Chocó قبل از سال 1810 ، استفاده از روش های کمی برای مطالعه وام های اسناد رسمی را محدود می کند. در این مقاله به تجزیه و تحلیل منابع اولیه متنوع مانند سوابق رسمی استعماری ، دادخواستهای مربوط به وام های پرداخت نشده و سوابق اسناد رسمی مانند وام یا وصیت نامه از شهرهای خارج از Chocó می پردازیم. مطالعه این اسناد نشان می دهد که استخراج طلا از سه طریق به طور مستقیم با بازارهای اعتباری مرتبط بوده است: معدنچیان غایب معادن خود را به عنوان وثیقه به وام دهندگان مناطق دیگر ارائه می دادند. آنها وام ها را در معادن سرمایه گذاری کردند. و وام دهندگان از خارج از منطقه نیاز به پرداخت در گرد و غبار طلا یا سکه های طلا داشتند. این ادبیات استدلال می کند که نخبگان از استان همسایه جنوبی Cauca بیشترین بهره را از تخصص معدن در Chocó داشتند. با این وجود ، این مقاله به بررسی پیکربندی اتصالات اعتباری بین منطقه ای بین یک منطقه مرزی و معدن و سرزمین های متنوع در ویسروسیت ، مانند کارائیب یا سانتافه می پردازد. این مقاله تأکید ادبیات بر صاحبان معدن به عنوان غایب از آنجا که دانشمندان تأکید می کنند که چگونه حتی توسط 1778 سفیدپوست و کرول ها تنها 2 ٪ از جمعیت را نشان می دادند ، در حالی که بردگی ، بومی و افراد آزاد از رنگ اکثریت بودند. این مقاله نشان می دهد که ساکنان غیر محلی ، مانند مقامات استعماری در Chocó ، و افراد محلی مانند معادن رایگان سیاه پوست. صاحبان معدن و واسطه های Chocó شبکه های اعتباری را با طلبکاران در استان های دیگر ایجاد کردند. علاوه بر این ، این مقاله به سوابق اسناد رسمی Chocó برای 1810 متکی است تا یک بازار اعتباری محلی را نشان دهد که از فعالیت های اقتصادی مانند خرید افراد بردگی ، لوازم معادن یا خرید آزادی بستگان بردگی پشتیبانی می کند. با مطالعه تعامل اقتصادی و اجتماعی بین بازیگران متنوع ،

در این مقاله به بررسی چگونگی واسطه اجرای سیستم های اعتباری غیرمتمرکز و مقاومت در یک منطقه معدن طلا می پردازیم.

آیا نابرابری زمین می تواند مانع اعتبار اعتبار روستایی شود؟آیا اصلاحات ارضی می تواند دسترسی به اعتبار را بهبود بخشد؟شواهد مربوط به داده های مکزیکی Statelevel ، 1940-1960 < SPAN> در این مقاله به بررسی چگونگی واسطه اجرای سیستم های اعتباری غیر متمرکز در یک منطقه معدن طلا می پردازد.