انقلاب سرمایه گذار

درباره هنر: مروری روزانه از تصاویر ماهواره ای و با وضوح بالا در جهان و تصاویر هوایی استفاده می کند تا نشان دهد که چگونه فعالیت های انسانی و نیروهای طبیعی سیاره ما را شکل می دهند. این تصویر: آبهای غنی از لیتیوم که در حوضچه های تبخیر در شیلی نشسته اند |نمای کلی روزانه/DigitalGlobe ، یک شرکت Maxar

موضوعات زیست محیطی ، اجتماعی و حاکمیتی (ESG) به طور سنتی مورد توجه سرمایه گذاران قرار گرفته است. اما در سالهای اخیر ، سرمایه گذاران نهادی و صندوق های بازنشستگی برای متنوع سازی از خطرات سیستمی بسیار بزرگ شده اند و آنها را وادار می کنند تا تأثیر زیست محیطی و اجتماعی اوراق بهادار خود را در نظر بگیرند.

تجزیه و تحلیل مصاحبه با 70 مدیر در 43 شرکت سرمایه گذاری نهادی جهانی نشان می دهد که ESG اکنون اولویت این رهبران است و شرکت ها به زودی توسط سهامداران برای عملکرد ESG خود پاسخگو خواهند بود.

برای پاسخ به این تغییر تمرکز ، شرکت ها باید بیانیه هدف را منتشر کنند ، گزارش های یکپارچه مالی و ESG را به سرمایه گذاران ارائه دهند ، دخالت مدیران میانی در مسائل ESG را افزایش دهند ، در سیستم های IT قوی سرمایه گذاری کنند و سیستم های داخلی را برای اندازه گیری و گزارش ESG بهبود بخشند. و اطلاعات عملکرد را تحت تأثیر قرار دهید.

ایده به طور خلاصه

مشکل

سالهاست که مسائل زیست محیطی ، اجتماعی و حاکمیتی (ESG) یک نگرانی ثانویه برای سرمایه گذاران بود. امروزه سرمایه گذاران نهادی و صندوق های بازنشستگی برای متنوع سازی از خطرات سیستمی بسیار بزرگ شده اند ، بنابراین باید تأثیر زیست محیطی و اجتماعی نمونه کارها خود را در نظر بگیرند.

چشم انداز جدید

مصاحبه با 70 مدیر در 43 شرکت سرمایه گذاری نهادی جهانی نشان داد که ESG برای این مدیران مهم است. شرکت ها به زودی توسط سهامداران به دلیل عملکرد ESG خود پاسخگو خواهند بود.

برای شرکت ها چه معنی دارد

برای پاسخگویی ، شرکت ها باید بیانیه هدف را منتشر کنند ، یک گزارش یکپارچه را با سرمایه گذاران به اشتراک بگذارند ، درگیری مدیران میانی را افزایش داده و سیستم های داخلی را برای اندازه گیری و گزارش ESG و اطلاعات عملکرد تأثیر می گذارند.

اکثر رهبران شرکت ها می دانند که مشاغل نقش کلیدی در مقابله با چالش های فوری مانند تغییرات آب و هوا دارند. اما بسیاری از آنها همچنین بر این باورند که پیگیری یک دستور کار پایداری برخلاف خواسته سهامدارانشان است. مطمئناً، برخی از روسای شرکت‌های سرمایه‌گذاری بزرگ می‌گویند که به پایداری اهمیت می‌دهند، اما در عمل، سرمایه‌گذاران، مدیران پورتفولیو و تحلیل‌گران طرف فروش به ندرت مدیران شرکت‌ها را در مورد مسائل زیست‌محیطی، اجتماعی و حاکمیتی (ESG) درگیر می‌کنند. تصوری که در بین رهبران کسب و کار وجود دارد این است که ESG در جامعه سرمایه گذاری به جریان اصلی تبدیل نشده است.

این تصور منسوخ شده است. ما اخیراً با 70 مدیر ارشد در 43 شرکت سرمایه گذاری نهادی جهانی، از جمله سه مدیر دارایی بزرگ جهان (بلک راک، ونگارد، و استریت استریت) و صاحبان دارایی های غول پیکر مانند سیستم بازنشستگی کارکنان عمومی کالیفرنیا (CalPERS)، معلمان ایالتی کالیفرنیا مصاحبه کردیم. سیستم بازنشستگی (CalSTRS) و صندوق های بازنشستگی دولتی ژاپن، سوئد و هلند. ما هیچ تلاش تحقیقاتی دیگری نمی‌دانیم که این همه رهبر ارشد در بسیاری از بزرگترین شرکت‌های سرمایه‌گذاری را شامل شود. ما متوجه شدیم که ESG تقریباً در سطح جهانی برای این مدیران مورد توجه بود.

البته، سرمایه گذاران چندین دهه است که نگرانی های خود را در مورد پایداری ابراز کرده اند. اما تا همین اواخر آنها سخنان خود را به عمل تبدیل نکرده بودند. اکثر رهبران سرمایه‌گذاری در مطالعه ما گام‌های معناداری را که شرکت‌هایشان برای ادغام مسائل پایداری در معیارهای سرمایه‌گذاری خود برمی‌دارند، توصیف کردند. برای ما واضح بود که رهبران شرکت‌ها به زودی توسط سهامداران برای عملکرد ESG پاسخگو خواهند بود - اگر قبلاً این کار را نکرده‌اند.

Cyrus Taraporevala، رئیس و مدیرعامل State Street Global Advisors، با بیان دیدگاهی که در بسیاری از مصاحبه‌های ما منعکس شده است، به ما گفت: «مسائل ESG برای ما به‌عنوان سرمایه‌گذاران بلندمدت بسیار مهم‌تر شده‌اند». ما به دنبال تجزیه و تحلیل مسائل مهمی مانند ریسک آب و هوا، کیفیت هیئت مدیره یا امنیت سایبری از نظر نحوه تأثیرگذاری آنها بر ارزش مالی به صورت مثبت یا منفی هستیم. این رویکرد یکپارچه ای است که ما به طور فزاینده ای برای همه سرمایه گذاری های خود در پیش می گیریم.»(توجه داشته باشید، رابرت اکلس برای State Street و چندین موسسه دیگر که در این مقاله نام برده شده اند، مشورت کرده است.)

اعداد و ارقام این دیدگاه را تأیید می کند که بازارهای سرمایه در بحبوحه تغییرات دریایی قرار دارند. در سال 2006، زمانی که اصول سرمایه گذاری مسئولانه (PRI) مورد حمایت سازمان ملل متحد راه اندازی شد، 63 شرکت سرمایه گذاری (صاحبان دارایی، مدیران دارایی و ارائه دهندگان خدمات) با 6. 5 تریلیون دلار دارایی تحت مدیریت (AUM) تعهدی را امضا کردند که مسائل مربوط به ESG را در آن ادغام کنند. تصمیمات سرمایه گذاری آنهاتا آوریل 2018، تعداد امضاکنندگان به 1715 نفر افزایش یافت و 81. 7 تریلیون دلار در AUM بود. طبق یک نظرسنجی جهانی در سال 2018 توسط FTSE Russell، بیش از نیمی از صاحبان دارایی های جهانی در حال حاضر در حال اجرا یا ارزیابی ملاحظات ESG در استراتژی سرمایه گذاری خود هستند.

با این حال به نظر می رسد بسیاری از مدیران شرکت ها از این واقعیت جدید بی اطلاع هستند. در نظرسنجی اخیر بانک آمریکا مریل لینچ، مدیران اجرایی ایالات متحده درصد سهام شرکت خود را که توسط شرکت هایی که از استراتژی های سرمایه گذاری پایدار استفاده می کنند، دست کم گرفتند. میانگین برآورد 5% بود. درصد واقعی بیشتر از 25٪ است.

سرمایه گذاری پایدار چیست؟

سرمایه گذاری پایدار مجموعه ای از استراتژی ها را در بر می گیرد که می توانند به صورت ترکیبی مورد استفاده قرار گیرند. در اینجا هفت مورد رایج وجود دارد:

• غربالگری منفی/انحصاری (حذف شرکت ها در صنایع یا کشورهایی که قابل اعتراض هستند)
• غربالگری مبتنی بر هنجارها (حذف شرکت هایی که برخی از هنجارها را نقض می کنند، مانند ده اصل پیمان جهانی سازمان ملل)
• غربالگری مثبت/بهترین در کلاس (انتخاب شرکت هایی با عملکرد ESG به ویژه قوی)
• سرمایه گذاری با مضمون پایداری (مانند صندوقی که بر دسترسی به آب پاک یا انرژی تجدیدپذیر متمرکز است)
• ادغام ESG (شامل عوامل ESG در تحلیل بنیادی)
• مالکیت فعال (تعامل عمیق با شرکت های پرتفوی)
• سرمایه‌گذاری تأثیرگذار (به دنبال شرکت‌هایی می‌گردید که تأثیر مثبتی بر موضوع ESG بگذارند و در عین حال بازدهی بازار را کسب کنند)

نمونه بارز سرمایه گذاری پایدار ، استراتژی است که توسط ماتس اندرسون (مدیرعامل سابق AP4) ، پاتریک بولتون (استاد کلمبیا) و Frédéric Samama (یک پوشش از پوشش مشتریان نهادی در مدیریت دارایی آموندی) ایجاد شده است که طولانی مدت را امکان پذیر می کند. سرمایه گذاران منفعل برای محافظت از خطر آب و هوا بدون قربانی کردن بازده. این استراتژی مبتنی بر ایجاد نمونه کارها از شرکت هایی است که 50 ٪ از آن 50 ٪ کوچکتر از معیارها هستند و 50 ٪ در معرض "دارایی های رشته ای" قرار دارند (مانند دارایی های سوخت فسیلی که در نتیجه قانون غیر عملکردی یا منسوخ شده اند ، کاهش یافته است. تقاضا یا عوامل دیگر). این مدل ، که در مقاله ژورنال تحلیلگران مالی "Hedging Risk Risk" بیان شده است ، توسط AP4 ، CALSTRS ، صندوق بازنشستگی مشترک ایالت نیویورک ، صندوق فوق العاده نیوزلند و بسیاری دیگر استفاده شده است. امروز حدود 50 میلیارد دلار دارایی با استفاده از این استراتژی اداره می شود.

اولین قدم رهبران شرکت ها می توانند برای آماده سازی برای این تغییر تمرکز ، شناخت نیروهایی که در آن حرکت می کنند ، بشناسند. هنگامی که آنها درک کردند که چرا سرمایه گذاران اکنون خیلی به مسائل ESG اهمیت می دهند ، می توانند در سازمان های خود تغییراتی ایجاد کنند تا ارزش بلند مدت را برای سهامداران به حداکثر برسانند.

چه چیزی تغییر می کند

طی پنج سال گذشته ، سرمایه گذاران به طور فزاینده ای به مسائل ESG علاقه مند شده اند. شش عامل برای این تمرکز افزایش یافته به عنوان محاصره عمل می کنند.

اندازه شرکتهای سرمایه گذاری.

صنعت سرمایه گذاری بسیار متمرکز است. پنج مدیر دارایی برتر 22. 7 درصد از دارایی های مدیریت شده خارجی را در اختیار دارند و 10 مدیر برتر دارای 34 درصد هستند. شرکت‌های سرمایه‌گذاری بزرگ اکنون آنقدر بزرگ هستند که تئوری مدرن پرتفوی - که معتقد است سرمایه‌گذاران می‌توانند نوسانات را محدود کنند و با ترکیب سرمایه‌گذاری از طبقات دارایی با سطوح مختلف ریسک، بازدهی را در یک سبد به حداکثر برسانند - نمی‌تواند برای کاهش ریسک‌های سطح سیستم استفاده شود. یک شرکت سرمایه‌گذاری کوچک ممکن است بتواند با سرمایه‌گذاری در سهام «عذاب»، مانند طلا، یا در سهام شرکت‌هایی که پناهگاه‌های بقا می‌سازند، در برابر تغییرات آب و هوایی و سایر خطرات در سطح سیستم محافظت کند. اما شرکت هایی که تریلیون ها دلار تحت مدیریت دارند هیچ پوششی در برابر اقتصاد جهانی ندارند. به طور خلاصه، آنها آنقدر بزرگ شده اند که اجازه نمی دهند سیاره از بین برود. علاوه بر این، صاحبان دارایی‌های بزرگ مانند صندوق‌های بازنشستگی مجبور هستند نگاهی بلندمدت داشته باشند، زیرا بدهی‌های بلندمدت دارند - آنها باید برای 100 سال آینده بازنشستگی را برنامه‌ریزی کنند. همانطور که هیرو میزونو، مدیر ارشد سرمایه‌گذاری صندوق سرمایه‌گذاری بازنشستگی دولتی 1. 6 تریلیون دلاری ژاپن، خاطرنشان کرد: "ما یک مالک کلاسیک جهانی با مسئولیت‌های بین نسلی هستیم و بنابراین دیدگاه ذاتی بلندمدت داریم."

بازده مالی

بسیاری از مدیران شرکت ها هنوز هم سرمایه گذاری پایدار را با سلف خود ، سرمایه گذاری با مسئولیت اجتماعی (SRI) برابر می کنند و معتقدند که پیروی از اصول آن مستلزم قربانی برخی از بازده های مالی به منظور تبدیل شدن به جهان به مکانی بهتر است. این دیدگاه منسوخ شده است. یک مطالعه توسط جورج سرفیم و همکارانش دانشکده بازرگانی هاروارد (که شامل یکی از ما ، Eccles) بود ، نشان داد که شرکت هایی که فرآیندهای سازمانی را برای اندازه گیری ، مدیریت و ارتباط با عملکرد ESG در اوایل دهه 1990 توسعه داده اند ، از یک گروه کنترل با دقت همسان نسبت به گروه بعدی بهتر است18 سالدر یک مطالعه متفاوت ، Serafeim و همکارانش رابطه مثبت بین عملکرد بالا در موضوعات مربوط به ESG و عملکرد مالی برتر را نشان دادند. شواهد از سرمایه گذاران تأیید می کند که: یک مطالعه 2017 توسط Nordea Equity Research (بزرگترین گروه خدمات مالی در منطقه نوردیک) گزارش داد که از سال 2012 تا 2015 ، شرکت هایی که دارای بالاترین رتبه ESG هستند ، از شرکت های کمترین امتیاز بالاتر از 40 ٪ بهتر استواددر سال 2018 ، مریل لینچ ، بانک مرکزی آمریکا دریافت که شرکت هایی با سابقه ESG بهتر از همسالان خود بازده سه ساله بالاتری دارند ، به احتمال زیاد به سهام باکیفیت تبدیل می شوند ، کمتر احتمال کاهش قیمت های زیاد را دارند و کمتر احتمال داردورشکسته. همچنین در سال 2018 ، مدیریت دارایی Amundi دریافت که اهمیت نسبی عوامل ESG براساس منطقه متفاوت است. برای اوراق بهادار اروپا ، حاکمیت برای تعیین عملکرد برتر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. برای اوراق بهادار آمریکای شمالی ، عوامل محیطی مهمترین هستند.

نکته اصلی نسل جدید سرمایه گذاری پایدار این است که فقط بر روی موضوعات "مواد" ESG که ارزش گذاری شرکت را تحت تأثیر قرار می دهد تمرکز دارد - برای مثال ، انتشار گازهای گلخانه ای برای یک شرکت ابزار برقی اما برای یک شرکت خدمات مالی نیست. مدیریت زنجیره تأمین برای یک شرکت پوشاک با استفاده از کارگران کم هزینه در کشورهای در حال توسعه اما نه برای یک شرکت دارویی است.

مهم بودن

سرمایه گذاری پایدار مربوط به مادی بودن است. شرکتی که مبالغ زیادی را صرف تلاش برای پرداختن به هر مسئله قابل تصور زیست محیطی ، اجتماعی و حاکمیتی (ESG) می کند ، احتمالاً عملکرد مالی آن را متحمل خواهد شد. با این حال ، شرکت هایی که روی مسائل مادی تمرکز می کنند ، تمایل به بهتر از شرکت هایی که نمی کنند ، بهتر هستند.

مادی بودن در صنعت متفاوت است. هیئت استاندارد حسابداری پایداری (SASB) موضوعات ESG مواد را برای 77 صنایع در سیستم طبقه بندی خود شناسایی کرده است. به عنوان مثال ، مسائل مادی برای شرکت ها در خرده فروشی و توزیع مواد غذایی شامل انتشار گازهای گلخانه ای ، مدیریت انرژی ، دسترسی و مقرون به صرفه ، شیوه های کار عادلانه و بازاریابی و تبلیغات منصفانه است. برای خدمات اینترنتی و رسانه ای این لیست شامل مدیریت انرژی ، مدیریت آب و فاضلاب ، امنیت داده ها و حفظ حریم خصوصی مشتری ، تنوع و گنجاندن و رفتار رقابتی است.

مطالعه ای توسط موزافر خان ، جورج سرفیم و هارون یون شواهد تجربی ارائه می دهد که عملکرد خوب در مورد موضوعات مادی به بازده مالی بالاتر کمک می کند. از همه مهمتر ، محققان دریافتند که در حالی که شرکت هایی که دارای رتبه بندی خوبی در مورد مسائل پایداری مادی هستند ، به طور قابل توجهی از بنگاه هایی که دارای رتبه بندی ضعیف در این موضوعات هستند ، بهتر از این موارد بهتر عمل می کنند ، بنگاه هایی که دارای رتبه بندی خوبی در مورد مسائل غیرمادی هستند ، بهتر از بنگاه هایی هستند که دارای رتبه بندی ضعیف در مورد این مسائل هستند.

سرمایه گذاران اصلی اکنون به دنبال شواهدی هستند که شرکت های پرتفوی آنها به جای برخی از تعهدات بد تعریف شده به "پایداری" ، بر روی موضوعات ESG مادی که برای عملکرد مالی مهم هستند ، متمرکز شده اند.

تقاضای رو به رشد

صاحبان دارایی مانند صندوق های بازنشستگی به طور فزاینده ای خواستار استراتژی های سرمایه گذاری پایدار از مدیران دارایی خود هستند. مری جین مک کویلن ، مدیر نمونه کارها و رئیس برنامه سرمایه گذاری ESG در Clearbridge Investments (یک مدیر فعال با 145 میلیارد دلار AUM) ، می گوید که در سالهای اخیر شرکت وی شاهد افزایش چشمگیر تعداد سوالات جدید در مورد ESG بوده است. این تقاضای رو به رشد چیست؟نه تنها صاحبان دارایی پیشرفته آگاه هستند که سرمایه گذاری پایدار باعث بهبود بازده می شود ، بلکه بسیاری از آنها ، از جمله افراد با ارزش بالا ، نیز بر نتایج غیر مالی متمرکز هستند. رینا کوپرسمید-روجاس ، رئیس امور مالی پایدار در گروه UBS ، که بیشترین مشاغل مدیریت ثروت در جهان را دارد ، گفت: "ثروتمندترین مشتری های ما می خواهند بدانند که سرمایه گذاری های آنها تغییر می کند تا جهان به مکانی بهتر تبدیل شود."تریلیون

شرکت های دارای تریلیون تحت مدیریت بسیار بزرگ شده اند تا سیاره را شکست دهند.

تقاضا برای گزینه های سرمایه گذاری ESG به قدری زیاد است که بسیاری از شرکت های مدیریت دارایی عجله دارند تا پیشنهادات جدیدی را ارائه دهند. سرمایه گذاری پایدار و تاثیرگذار در مدیریت دارایی UBS از دسامبر 2016 با 17 میلیارد دلار در AUM بیش از سه برابر شده است. مایکل بالدینگر، رئیس این واحد، گفت: «ما شاهد رشد دارایی بسیار قوی در پیشنهادات پایدار و تأثیرگذار خود بوده‌ایم، و تقاضای مشتریان در 24 ماه گذشته به سادگی افزایش یافته است.»

صاحبان دارایی دیگر لازم نیست متقاعد شوند که سرمایه گذاری پایدار مهم است. Eva Halvarsson، مدیر عامل صندوق بازنشستگی سوئد AP2، خاطرنشان کرد: «ما قبلاً باید تلاش زیادی می کردیم تا به همکاران خود در جامعه سرمایه گذاری گسترده توضیح دهیم که چرا ESG مهم است. اکنون تمرکز بر این است که چگونه می‌توانیم به بهترین نحو از ادغام ESG ارزش کسب کنیم.»

دیدگاهی در حال تحول از امانتداری

نتیجه این باور اشتباه که سرمایه‌گذاری پایدار به معنای قربانی کردن مقداری بازده مالی است، این باور است که امانتداری به معنای تمرکز تنها بر بازده است – در نتیجه عوامل ESG که می‌تواند بر آنها تأثیر بگذارد، به‌ویژه در طول زمان نادیده گرفته می‌شود. با این حال، نظرات حقوقی جدیدتر و دستورالعمل های نظارتی به وضوح نشان می دهد که عدم توجه به چنین عواملی نقض وظیفه امانتداری است. اگرچه پذیرش این درک جدید در ایالات متحده کند بوده است، کشورهای دیگر مانند کانادا، بریتانیا و سوئد در حال انجام اقداماتی برای تعریف مجدد مفهوم امانتداری هستند. در 28 نوامبر 2018، پارلمان سوئد اصلاحات عمده ای را تصویب کرد که چهار صندوق اصلی بازنشستگی ملی را ملزم می کند تا در زمینه سرمایه گذاری پایدار «نمونه» شوند. همانطور که ویل مارتیندیل، رئیس سیاست در PRI، به صراحت به سهامداران گفت: "شکست در ادغام مسائل ESG، شکست وظیفه امانتداری است."

سقوط در شرکت های سرمایه گذاری

این که مدیر عامل یا مدیر ارشد سرمایه گذاری یک شرکت سرمایه گذاری بزرگ از سرمایه گذاری پایدار حمایت کند یک چیز است و اینکه توسط تحلیلگران و مدیران سبد سرمایه گذاری که تصمیمات روزانه سرمایه گذاری را می گیرند، کاملاً متفاوت است. از لحاظ تاریخی، گروه ESG در شرکت‌های سرمایه‌گذاری از مدیران سبد سرمایه‌گذاری و تحلیل‌گران بخش (در هر دو سمت خرید و فروش) جدا بود، به همان صورتی که گروه‌های مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها از نظر تاریخی از واحدهای تجاری جدا بودند. اکنون رهبران ارشد اطمینان حاصل می کنند که تجزیه و تحلیل ESG در فعالیت های مالی اساسی انجام شده توسط تحلیلگران و مدیران پورتفولیو ادغام شده است. برای مثال، صندوق بازنشستگی بزرگ هلندی ABP، برنامه ای برای ادغام کامل ESG در تمام طبقات دارایی دارد. کلودیا کروز، مدیر عامل سرمایه‌گذاری مسئول جهانی و حاکمیت APG (مدیر دارایی ABP) گفت: «سرمایه‌گذاری مسئولانه در فلسفه سرمایه‌گذاری ما نقش اساسی دارد. مدیران پورتفولیو برای ارزیابی هر سرمایه گذاری در زمینه ریسک، بازده، هزینه ها و ESG پاسخگو هستند. این یک تحول فرهنگی داخلی بوده است.»

این تغییر نحوه تعامل سرمایه‌گذاران با شرکت‌ها و دیدگاه مدیران شرکت‌ها به پایداری را تغییر خواهد داد. دو گفتگوی کلیدی - یک تیم سرمایه گذاری که با مدیر عامل و مدیر مالی یک شرکت صحبت می کند و اعضای تیم ESG سرمایه گذار که با همتایان شرکتی خود صحبت می کنند - در یک گفتگوی سرسخت در مورد مسائل مادی ESG ادغام خواهند شد. وقتی مشخص شد افرادی که تصمیم می‌گیرند سهام یک شرکت را بخرند یا بفروشند، ESG را در محاسبات خود درونی کرده‌اند، رهبران کسب‌وکار مجبور می‌شوند همین کار را در شرکت خود انجام دهند.

ادغام ESG در تجزیه و تحلیل مالی در BlackRock ، بزرگترین مدیر دارایی جهان ، با 6. 1 تریلیون دلار تحت مدیریت ، نشانگر است. مدیرعامل این شرکت ، لری فینک ، اهمیت سرمایه گذاری پایدار را برای چندین سال ارتقا داده است - اما ادغام کامل معیارهای ESG در استراتژی های سرمایه گذاری شرکت یک شبه اتفاق نیفتاده است. Tariq Fancy ، مدیر ارشد سرمایه گذاری سرمایه گذاری پایدار در BlackRock ، با ادغام ملاحظات ESG در تجزیه و تحلیل مالی سنتی با یک تمرین در تغییر رفتار برابر است. برخی از سرمایه گذاران به طور طبیعی تمایل به انجام این کار دارند. دیگران ، بسته به کلاس دارایی ، جغرافیا و سبک سرمایه گذاری ، زمان بیشتری را برای دیدن ارزش سرمایه گذاری می گیرند. "پیشینه فانتزی به عنوان یک سرمایه گذار است - نه کسی از یک سازمان غیردولتی زیست محیطی یا اجتماعی - که به وی در برخورد با تیم های سرمایه گذاری اعتبار می دهد. با توجه به اندازه BlackRock ، تغییر رفتار سرمایه گذار در سازمان نیاز به زمان و کار سخت دارد. او می گوید: "اما اگر بتوانیم این کار را در BlackRock انجام دهیم ، می توانیم این کار را در سراسر سرمایه داری انجام دهیم."

کار فانتزی و سایر افسران اصلی سرمایه گذاری این واقعیت است که نیروی کار به طور فزاینده ای از هزاره ها تشکیل می شود ، که ESG برای هر تحلیل تجاری مهم است. هالوارسون به ما گفت که 20 ٪ از کارمندان AP2 هزاره هستند. وی گفت: "آنها از ما انتظار دارند كه پایداری را به عنوان یك بخش طبیعی از كار روزانه خود ادغام كنیم."

فعالیت بیشتر ESG توسط سرمایه گذاران.

فعالیت سهامداران در بازارهای مالی در حال افزایش است - و ESG به طور فزاینده ای به کانون این مداخلات تبدیل می شود. از لحاظ تاریخی، سرمایه‌گذاران سهام و با درآمد ثابت دست‌پاچه بوده‌اند، سهام یا اوراق قرضه را زمانی که دوست دارند نگه می‌دارند و زمانی که دوست ندارند یا فکر می‌کنند به اوج ارزش خود رسیده است، آن را می‌فروشند. اما مدیران فعالی که قصد دارند سهام را برای مدت طولانی نگه دارند و مدیران منفعل که سهام را برای همیشه نگه می‌دارند، انگیزه دارند که ببینند شرکت‌ها به مسائل مهم ESG رسیدگی می‌کنند که عملکرد مالی آنها را بهبود می‌بخشد. یکی از شکل‌های تعامل فعال، قطعنامه‌های نیابتی و رای‌گیری نیابتی است که جنبه‌ای از استراتژی مالکیت فعال برای سرمایه‌گذاری پایدار است. طبق موسسه تحقیقاتی و مشاوره ای ESG، Institutional Shareholder Services، تا 10 آگوست 2018، 476 قطعنامه سهامداران محیطی و اجتماعی (E& S) در ایالات متحده ثبت شده است. سهم کل قطعنامه های متمرکز بر E& S از حدود 33 درصد در سال افزایش یافته است. دوره زمانی 2006 تا 2010 به حدود 45 درصد از 2011 تا 2016 رسیده است. موضوعات اصلی برای این قطعنامه ها شامل تغییرات آب و هوا و سایر مسائل زیست محیطی، حقوق بشر، مدیریت سرمایه انسانی، و تنوع در نیروی کار و در هیئت مدیره شرکت ها است.

حتی برخی از صندوق های تامین کننده فعال به سمت سرمایه گذاری پایدار حرکت می کنند. به عنوان مثال ، Jana Partners صندوق سرمایه Jana Impact (JIC) خود را راه اندازی کرده و با Calstrs برای تشویق اپل برای پرداختن به استفاده بیش از حد آیفون های خود توسط کودکان و نوجوانان همکاری کرده است.(افشای اطلاعات: یکی از ما ، Eccles ، در هیئت مشاوره JIC است.) به گفته چارلز پنر ، شریک زندگی در جانا و مدیر مشترک Portfolio در JIC ، فشار کار کرده است. وی گفت: "اپل روز بعد از اینکه نگرانی های خود را مطرح کردیم ، به سرعت تعهد خود را به ایمنی جوانترین مشتریان خود تأیید کرد و از آن زمان کنترل های جدیدی را منتشر کرده است."جف اوبن ، مدیرعامل ValueAct Capital ، صندوق بهار ValueAct خود را در ابتدای سال 2018 راه اندازی کرد و اولین مقام خود را در شرکت جهانی قدرت AES به دست آورد. از زمان پیوستن به Ubben به هیئت مدیره AES ، این شرکت انتقال خود را از زغال سنگ به منابع انرژی تجدید پذیر تسریع کرده و به اولین شرکت برق ایالات متحده تبدیل شده است که مطابق با توصیه های کارگروه در مورد افشای مالی مربوط به آب و هوا است. از آنجا که این شرکت اهداف کاهش کربن خود را تسریع می کند ، سرمایه گذاران اروپایی و کانادایی ESG گرا را که قبلاً از آن اجتناب کرده بودند ، جذب می کند. اوبن به ما گفت ، "هدف ما این است که هر یک از شرکت های پرتفوی صندوق بهار ValueAct یک حق بیمه پایداری را در قیمت سهام خود برای ارزش طولانی مدت زیست محیطی و اجتماعی که تولید می شود ، بدست آوریم."

سرمایه گذاران که مقیاس و منابع شرکت هایی مانند BlackRock یا جهت گیری فعال جانا را ندارند ، با گروه هایی مانند خدمات مالکیت سهام هرمس (HERMES EOS) همکاری می کنند تا شرکت ها را در زمینه مسائل ESG درگیر کنند. از سپتامبر سال 2018 ، Hermes EOS نماینده 45 مشتری دارایی و مدیر دارایی بود که 468 میلیارد دلار در AUM بود. در سال 2017 ، با 659 شرکت در مورد 1704 شماره مربوط به محیط زیست ، اخلاق ، حاکمیت ، استراتژی ، ریسک و ارتباطات کار کرد و در حدود یک سوم آنها پیشرفت کرد. هانس کریستوف هیرت ، رئیس هرمس EOS توضیح داد: "ما فقط به دنبال اطلاعات نیستیم.""ما در حال تلاش برای تغییر چیزی هستیم."

شرکت ها باید دخالت مدیران میانی را در موضوعات ESG مادی افزایش دهند.

گروه دیگری ، Action Action 100+ ، که شامل بیش از 320 سرمایه گذار که 32 تریلیون دلار در AUM نماینده هستند ، در حال لابی کردن بزرگترین ساطع کننده گاز گلخانه ای برای رسیدگی به تغییرات آب و هوا در سطح هیئت مدیره و تعیین اهداف برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای است. آن سیمپسون ، رئیس استراتژی کالپرز ، ائتلاف را "نیروی مقاومت ناپذیر" توصیف کرد که به "شیء غیر منقول" از انتشار دهنده های بزرگ که نمی خواهند تغییر کنند ، فشار آورد. وی اظهار داشت: "هرگز تجمع جهانی بسیاری از سرمایه گذاران بزرگ نهادی با چنین وضوح قصد وجود نداشته است."

چه چیزی سرمایه گذاری ESG را پشت سر می گذارد

علیرغم اینکه نیروهایی که ESG را به جلو سرمایه گذاری می کنند ، هنوز موانعی برای غلبه بر آنها وجود دارد. بزرگترین مانع برای سرمایه گذاری این است که بیشتر گزارش های پایداری توسط شرکت ها نه به سرمایه گذاران بلکه در سایر ذینفعان مانند سازمان های مردم نهاد نیز انجام می شود و از این رو برای سرمایه گذاران کم مصرف است. مطمئناً ، فروشندگان داده هایی وجود دارند که از طریق مجموعه ای از مواد منبع ، از جمله گزارش ها یا داده هایی که می توانند از شرکت ها بدست آورند ، می پردازند تا ارزیابی عملکرد ESG را ارائه دهند. اما این یک جایگزین ضعیف برای اطلاعات جامع ESG است که به طور مستقیم توسط شرکت گزارش شده است.

چندین سازمان - از جمله هیئت مدیره استانداردهای افشای آب و هوا ، ابتکار گزارش جهانی (GRI) و هیئت استاندارد حسابداری پایداری (یا SASB ، جایی که یکی از ما ، اکلز ، رئیس موسس بود) - سعی در پر کردن این شکاف داشتیم. با این حال ، هیچ دولت تاکنون استفاده از استانداردها را الزامی نمی کند. و حتی هنگامی که شرکت ها تصمیم به اتخاذ آنها می گیرند ، شماره های گزارش شده به ندرت توسط شخص ثالث در معرض حسابرسی دقیق قرار می گیرند.

در حالی که دنیای داده های ESG هنوز کمی شبیه به غرب وحشی است ، پیشرفت قابل توجهی در بهبود کیفیت و در دسترس بودن اطلاعات از طریق نیروهای بازار ، تلاش های سازمان های مردم نهاد و در برخی سرزمین ها ، مقررات مانند یک دستورالعمل اتحادیه اروپا انجام می شود. نیاز به همه شرکت ها با اندازه خاص برای گزارش اطلاعات غیر مالی یک بار در سال."کیفیت داده های ESG کامل نیست ،" Fancy BlackRock گفت ، "اما به سرعت در حال بهبود است."

آماده شدن برای دوره جدید

تحقیقات ما پنج عمل را نشان می دهد که شرکت ها می توانند برای آماده سازی برای دوره جدید سرمایه گذاری پایدار انجام دهند.

هدف خود را بیان کنید.

لری فینک، که نامه ای سالانه به مدیران اجرایی می نویسد، با پیام 2018 خود با عنوان "حس هدف" سر و صدای زیادی به پا کرد. او نوشت: «برای پیشرفت در طول زمان، هر شرکتی نه تنها باید عملکرد مالی ارائه دهد، بلکه باید نشان دهد که چگونه کمک مثبتی به جامعه می‌کند.»او در نامه 2019 خود با عنوان "هدف و سود" این دیدگاه را توضیح داد و اظهار داشت که "هدف تنها دنبال کردن سود نیست، بلکه نیروی متحرک برای دستیابی به آنها است."او همچنین اظهار داشت که "سود به هیچ وجه با هدف مغایرت ندارد - در واقع، سود و هدف به طور جدایی ناپذیری به هم مرتبط هستند."به گفته میشل ادکینز، رئیس سرمایه‌گذاری جهانی بلک راک، «برخی افراد فکر می‌کنند «هدف» به معنای انحراف از سودآوری است، اما اینطور نیست. همانطور که کالین مایر، استاد دانشگاه آکسفورد و کارشناس اهداف شرکتی اخیراً در مصاحبه ای به ما گفت: "هدف یک شرکت فقط تولید سود نیست، بلکه ارائه راه حل هایی برای مشکلات مردم و سیاره زمین است. در فرآیند تولید سود."

ساده ترین راه برای اعضای هیئت مدیره برای اطلاع از جایگاه شرکت خود در جامعه، انتشار "بیانیه هدف" است. در آن، هیئت مدیره دلیل وجود شرکت را بیان می‌کند، ذینفعان را که برای ادامه رونق آن مهم هستند شناسایی می‌کند، و چارچوب‌های زمانی را که طی آن تصمیمات مدیریت ارشد ارزیابی و پاداش می‌گیرد، تعیین می‌کند. ضروری است که این بیانیه از هیئت مدیره باشد زیرا نقش آن نشان دادن تعهدات بین نسلی شرکت است. Hermes EOS یک کمپین تعامل راه اندازی کرده است تا هیئت مدیره شرکت را تشویق کند که چنین بیانیه ای را منتشر کند. هیرت هرمس EOS توضیح داد: "واضح در مورد هدف شرکت برای اثربخشی هیئت مدیره اساسی است.""این سنگ بنای تعامل سازنده با سرمایه گذاران و سایر سهامداران است."

تعامل با سهامداران را بهبود بخشید.

سرمایه گذاران، چه فعال و چه منفعل و در بین طبقات دارایی، به دنبال سطوح عمیق تر تعامل با شرکت های پرتفوی خود هستند. از آنجایی که "سرمایه گذاری پایدار" مترادف با "سرمایه گذاری" می شود، سهامداران می خواهند بتوانند با C-suite، از جمله مدیر مالی مالی، و مستقیماً با هیئت مدیره درگیر شوند."بیانیه هدف" پایه خوبی را فراهم می کند، اما باید بخشی از یک گزارش بزرگتر و یکپارچه برای سهامداران باشد. همانطور که توسط شورای گزارش‌دهی یکپارچه بین‌المللی تعریف شده است، «گزارش یکپارچه یک ارتباط مختصر در مورد اینکه چگونه استراتژی، حاکمیت، عملکرد و چشم‌انداز یک سازمان، در چارچوب محیط خارجی آن، منجر به خلق ارزش می‌شود» است. در عمل، این بدان معنی است که گزارش های شرکت باید شامل تجزیه و تحلیل اهمیت باشد که مسائل ESG را که بر عملکرد مالی تأثیر می گذارد، شناسایی کند. چنین گزارشی روشی مؤثر برای نشان دادن به سهامداران و سایر ذینفعان است که شرکت در مورد نقش خود در جامعه "تفکر یکپارچه" را تمرین می کند. این راهی برای تغییر جهت گیری از نتایج مالی کوتاه مدت به خلق ارزش بلند مدت است.

"بیانیه هدف" و یک گزارش یکپارچه، پایه خوبی را برای یک شرکت فراهم می کند تا برنامه بلندمدت خود را اعلام کند. ابتکار سرمایه‌گذار استراتژیک CECP، یک ائتلاف در سطح مدیر عامل، چارچوبی را برای مدیران اجرایی ایجاد کرده است تا برنامه‌های استراتژیک بلندمدت شرکت‌های خود را به اشتراک بگذارند، و میزبان انجمن‌های سرمایه‌گذاران مدیرعامل است که در آن این کار انجام شود. نزدیک به دوجین رؤسای شرکت های S& P 500 - از جمله مدیران ارشد 3M، Aetna، Becton Dickinson، GlaxoSmithKline، IBM و Unilever- برنامه های خود را به سرمایه گذاران نهادی با دارایی های تحت مدیریت حدود 25 تریلیون دلار ارائه کرده اند.

در نهایت، شرکت‌ها باید مسئولیت تماس‌های فصلی را بر عهده بگیرند و اجازه ندهند که توسط تحلیلگران کوتاه‌مدت سمت فروش هدایت شوند. یک شروع خوب حذف راهنمای درآمد است. سپس مدیریت می‌تواند از این فراخوان‌ها برای توضیح پیشرفت در اهداف ESG و نحوه کمک این اهداف به عملکرد مالی استفاده کند. این در حال حاضر شروع به رخ دادن است. طبق گزارش سال 2018 گلدمن ساکس، تقریباً نیمی از شرکت‌های S& P به موضوعات ESG در تماس‌های کنفرانس 4Q پرداختند.

افزایش مشارکت مدیران میانی

از آنجایی که ملاحظات ESG در شرکت‌های سرمایه‌گذاری بزرگ از سطح مدیرعامل و CIO به تحلیل‌گران و مدیران پورتفولیو پایین می‌آید، شرکت‌ها باید با افزایش مشارکت مدیریت میانی خود در شناسایی و مدیریت مسائل مهم ESG پاسخ دهند. به هر حال، مدیران میانی کسانی هستند که منابع را برای دستیابی به اهداف استراتژیک متعهد می‌کنند. جاناتان بیلی، رئیس سرمایه گذاری ESG در Neuberger Berman، مدیر دارایی با 315 میلیارد دلار در AUM، گفت: «تغییر واقعی زمانی رخ خواهد داد که واحدهای تجاری بر معنای «ESG» برای هدف و نوآوری خود متمرکز شوند. سرمایه گذاران و مدیرعامل فضا را ایجاد می کنند، اما این مدیریت میانی است که محصولات و خدماتی را ایجاد می کند که هم به سهامداران و هم به جامعه خدمت می کند.

مشارکت بیشتر مدیریت میانی بر عهده هیئت مدیره و رهبران ارشد است. در صورت لزوم، مدیران باید مدیران میانی را در گفتگو با سرمایه گذاران شرکت دهند. مدیران میانی در واحدهای تجاری نیز باید در فرآیند تعیین اهمیت شرکت کنند که در آن شرکت‌ها مسائل ESG را که بر تجارت آنها تأثیر می‌گذارد شناسایی می‌کنند. مدیریت ارشد باید مدیران میانی را بر اساس عملکرد مالی و ESG و با چشم‌انداز بلندمدت‌تر از فصلی یا سالانه ارزیابی کرده و به آنها پاداش دهد.

برای اطلاعات عملکرد ESG روی سیستم های داخلی سرمایه گذاری کنید.

در حالی که هر شرکت بزرگ دارای زیرساخت IT پیچیده و قوی برای تولید گزارش های مالی است، شرکت های کمی دارای سیستم های قابل اعتماد برای اندازه گیری عملکرد ESG هستند. در عوض، اطلاعات ESG معمولاً از طریق صفحه‌گسترده‌ها یا راه‌حل‌های نرم‌افزاری مختلف بوتیک تولید می‌شود که بر موضوعات متمایز متمرکز شده‌اند، مانند انتشار کربن، زنجیره تأمین یا حفظ مشتری. نتیجه داده‌های ESG نابهنگام و بی‌کیفیت است که نه تنها برای سرمایه‌گذاران بلکه برای خود مدیران شرکت‌ها نیز چالش‌هایی ایجاد می‌کند. در واقع، امروزه یکی از موانع اصلی برای بسیاری از شرکت‌هایی که مایل به تهیه گزارش یکپارچه هستند، این است که اطلاعات ESG آنها به ندرت در یک زمان و در قالبی قابل مقایسه با اطلاعات مالی در دسترس است. توسعه استانداردها برای اطلاعات ESG، همانطور که GRI و SASB انجام می دهند، در اینجا مفید خواهد بود. اما رهبران شرکت‌ها نیز می‌توانند نقش حیاتی در سرعت بخشیدن به سرعت تغییرات از سه طریق ایفا کنند.

اول، آنها می توانند این استانداردها را در گزارش های خارجی خود به اجرا بگذارند. دوم، شرکت‌ها باید فروشندگان نرم‌افزاری را که اطلاعات مالی ارائه می‌دهند، به چالش بکشند تا به معیارهای ESG بسط و گسترش یابند. برخی از شرکت‌های بزرگ نرم‌افزاری در حال حاضر روی این موضوع کار می‌کنند - و اگر تقاضای روشنی در بازار وجود داشته باشد، سخت‌تر و سریع‌تر کار خواهند کرد. سوم، کسب و کارها باید مؤسسات حسابرسی خود را تحت فشار قرار دهند تا از عملکرد گزارش شده ESG اطمینان حاصل کنند، همانطور که برای عملکرد مالی انجام می دهند. بله، چالش‌هایی (مانند نیاز به استانداردها و سیستم‌های فناوری اطلاعات بهتر و یکپارچه‌تر) و نگرانی‌هایی (مثلاً افزایش تعهدات) در انجام این کار وجود دارد. اما اینها مشکلات قابل حلی هستند که باید برای تطبیق تمرکز در حال تغییر سرمایه گذاران حل شوند.

بهبود اندازه گیری و گزارش.

برخی از مسائل ESG بر روی نتیجه شرکت تأثیر نمی گذارد، اما همچنان بر جامعه در کل تأثیر می گذارد. بخش رو به رشدی از جامعه سرمایه گذاری به این تأثیرات علاقه مند هستند - و مایل به تخصیص سرمایه به شرکت هایی هستند که به طور فعال برای منافع جامعه کار می کنند. چالش شرکت‌هایی که می‌خواهند این سرمایه‌گذاران را جذب کنند این است که در حال حاضر هیچ روش توافق‌شده‌ای برای اندازه‌گیری «خارجی‌های» یک شرکت وجود ندارد - اثرات مثبت و منفی محصولات و خدمات آن بر جامعه. به عنوان یک نمونه از چالش، موقعیت جغرافیایی را در نظر بگیرید. آسیاب بادی جایگزین زغال سنگ در چین تأثیر مثبت بیشتری نسبت به افزودن یک آسیاب بادی مشابه در نروژ دارد، جایی که تقریباً تمام انرژی از انرژی آبی تأمین می شود.

پروژه مدیریت تاثیر شبکه ای از سازمان ها است که برای هماهنگ کردن ابتکارات اندازه گیری تاثیر و گزارش کار می کنند. کلارا باربی، مدیر عامل شرکت، آن را "خیمه بزرگ" از افراد و سازمان‌هایی می‌نامد که متعهد به ایجاد استانداردهایی هستند که برای شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران مفید باشد. شرکت ها، مانند سرمایه گذاران، در مرز این تلاش هستند و با هم یاد خواهند گرفت. یک چارچوب خوب برای تفکر در مورد تأثیر، اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد (SDGs) است - 17 هدفی که سازمان ملل آنها را برای آینده ای پایدار ضروری تشخیص داده است، از جمله ریشه کنی فقر و گرسنگی، تضمین تولید و مصرف مسئولانه، و ترویج برابری جنسیتی. مطالعه PwC در سال 2016 در مورد گزارش پایداری توسط 470 شرکت در 17 کشور نشان داد که 62٪ به اهداف توسعه پایدار اشاره کردند، اگرچه تنها 28٪ اهداف کمی مرتبط با تأثیرات اجتماعی را ارائه کردند.

نتیجه

یک تغییر دریایی در روش ارزیابی سرمایه گذاران از شرکت ها در حال انجام است. زمان دقیق آن را نمی توان پیش بینی کرد، اما اجتناب ناپذیر است. شرکت‌های بزرگی که سهام آن‌ها در اختیار مدیران دارایی‌های غیرفعال بزرگ و صندوق‌های بازنشستگی است، زودتر تغییر را احساس خواهند کرد. اما دیری نمی‌گذرد که شرکت‌های با سرمایه متوسط نیز تحت این بررسی جدید قرار می‌گیرند. با این حال، همه شرکت‌ها باید از این فرصت برای مشارکت با سرمایه‌گذارانی استفاده کنند که می‌خواهند به آنها برای ایجاد ارزش بلندمدت برای کل جامعه پاداش دهند.

نسخه ای از این مقاله در شماره مه تا ژوئن 2019 (صص 106-116) مجله هاروارد بیزینس ریویو منتشر شد.