توهم کامل بودن: چیست و چگونه می توان از آن جلوگیری کرد

خلاصه: کاربران می توانند فکر کنند که کل صفحه وب را می بینند ، اگرچه محتوای اضافی خارج از صفحه وجود دارد. طراحان باید به کاربران کمک کنند تا تمام اطلاعات مربوطه را کشف کنند.

توسط کیم سالازار

در تاریخ 2016-01-17 17 ژانویه 2016

مباحث:

• قابلیت استفاده وب قابلیت استفاده وب ،

این مقاله را به اشتراک بگذارید:

نگاه کردن به یک صفحه وب بسیار شبیه به دیدن یک منظره از طریق مجموعه ای از دوربین های شکاری است. بخش کوچکی از آن منظره از نظر فوری شما است ، اما غالباً شما باید از بالا و پایین یا یک طرف به طرف دیگر بپیچید تا همه آن را ببینید. به طور مشابه ، در یک صفحه وب ، برای کشف تمام محتوای موجود ، ممکن است کاربران نیاز به حرکت به سمت بالا و پایین داشته باشند ، یا حتی به سمت خود ضربه بزنند یا به طرف دیگر حرکت کنند.

هنگام مشاهده یک منظره از طریق دوربین شکاری ، می دانیم که در هر جهت وسعت وسیعی از مناظر وجود دارد - و ممکن است نیاز داشته باشیم که دوچشمهای خود را برای مشاهده عقاب طاس گریزان حرکت دهیم. اما در وب ، کاربران باید به طراحی صفحه اعتماد کنند تا بفهمند چه امکاناتی برای اکتشاف وجود دارد. یک ناگت طلایی ممکن است در زیر برابر پنهان باشد و کاربران هرگز آن را نمی بینند ، مگر اینکه آنها برای پیمایش بدانند (و احساس انگیزه می کنند). این وظیفه طراحان وب است که با استفاده از سیگنال دادن محتوا در صفحه یا حتی به سمت ، طرح هایی را به سمت اطلاعات ارزشمند راهنمایی کنند.

تعریف: توهم کامل بودن

توهم کامل بودن هنگامی اتفاق می افتد که محتوای قابل مشاهده روی صفحه کامل به نظر می رسد ، هنگامی که در واقع اطلاعات بیشتری در خارج از منطقه قابل مشاهده وجود دارد. این اصطلاح توسط Bruce Tognazzini در سال 1998 ابداع شده است. این توهم زمانی اتفاق می افتد که طراحی بصری نتواند کاربران را به سمت محتوای اضافی که خارج از صفحه است ، راهنمایی کند. فکر کردن یک صفحه کامل است - هنگامی که اینطور نیست - یک شکست جدی است: این می تواند باعث شود کاربران اطلاعات ارزشمندی را از دست ندهند و از رسیدن به اهداف خود جلوگیری کنند.

از آنجا که ما 18 سال است که به طراحان این مشکل قابلیت استفاده هشدار داده ایم ، چرا اکنون دوباره در مورد آن می نویسیم؟از آنجا که سایت ها همان اشتباه را مرتکب می شوند و به دلیل اینکه ما در بیشتر تحقیقات در حال انجام کاربران ما به دام افتاده در اثر توهم کامل بودن. بیایید آخرین ناخن را در این تابوت بگذاریم و در نهایت توهم کامل بودن را از وب ریشه کن کنیم تا نیازی به بازگشت نباشیم و در سال 2034 دوباره در مورد آن بگوییم.

توهم کامل بودن در بعد عمودی

در روزهای ابتدایی وب ، کاربران کمتر احتمال دارد که زیر برابر حرکت کنند. از آن زمان ، کاربران عادت کرده اند که به صورت عمودی پیمایش کنند. با این حال ، فقط به این دلیل که کاربران یاد گرفته اند که پیمایش کنند ، ما نمی توانیم انتظار داشته باشیم که آنها حتی در صورت عدم وجود شاخص های بصری که از آنها برای انجام این کار دعوت می کنند ، حرکت کنند. اگر فکر نمی کنید اطلاعات بیشتری وجود داشته باشد ، چرا روی زمین می روید؟

در اینجا لیستی از سبک های طراحی وجود دارد که غالباً پایان مطالب مربوطه را برقرار می کنند و توهم کامل را ایجاد می کنند:

• گرافیک یا فیلم های قهرمان بزرگ. روند اخیر به سمت طراحی مبتنی بر تصویر ، بسیاری از وب سایت ها را سوق داده است تا تصاویر یا فیلم های چشم نواز را در قسمت بالای صفحه درج کنند. این رویکردها غالباً محتوای مهم را در زیر برابر قرار می دهند ، از نظر فوری و هیچ نشانه دیگری برای دعوت کاربران به پیمایش ارائه نمی دهند.

Maple. com ، یک سرویس تحویل غذا مستقر در شهر نیویورک ، یک فیلم قهرمان خودکار را نشان می دهد که کل صفحه را به خود اختصاص می دهد. زمین های تاشو در پایین این تصویر در تمام دستگاه ها قرار دارند.

در مثال بالا، ویدیوی بزرگ همراه با یک فراخوان برای اقدام قوی، صفحه را کامل نشان می‌دهد، در حالی که در واقع تمام جزئیات مربوط به این شرکت در پایین صفحه نمایش داده شده است. این طرح یک طبقه کاذب یا یک انتهای ظاهری برای صفحه وب ایجاد می کند. عدم وجود عناصر ناوبری بیشتر به این اثر کمک می کند.

در یک مطالعه قابلیت استفاده از کاربران خواستیم که از این سایت بازدید کنند و از خدمات این شرکت مطلع شوند. از هر هشت کاربر، شش کاربر متوجه نشدند که می توانند این صفحه را پایین بیاورند. از آنجایی که هیچ پیوند یا فراخوان دیگری قابل مشاهده نبود، همه کاربران ما دکمه شروع را انتخاب کردند و با یک سری روش‌هایی مواجه شدند که اطلاعات شخصی را درخواست می‌کردند تا بعداً متوجه شوند که این سرویس در منطقه آنها در دسترس نیست. 75 درصد از کاربران آزمایش ناامید شده بودند و نه تنها مجبور بودند زمان و تلاش خود را برای وارد کردن جزئیات خود در سایت صرف کنند، بلکه نتوانستند بفهمند این شرکت دقیقا چه کاری انجام داده است.

• خطوط افقی متمایزتوهم کامل بودن می تواند در هر جایی از صفحه رخ دهد، نه فقط در بالای صفحه (مانند مثال بالا). گسست در محتوا مشخص شده با یک خط افقی که عرض صفحه را در بر می گیرد، می تواند مانع بصری ایجاد کند و افراد را از حرکت بیشتر ترغیب کند. اگر کاربران با این شکاف های افقی قوی در محتوای صفحه مواجه شوند، می توانند فرض کنند که این فقط انتهای یک بخش نیست، بلکه انتهای صفحه نیز هست.

Virginamerica. com شامل خطوط افقی است که عرض صفحه را بین بخش‌های صفحه باز می‌کند. آنها می توانند به اشتباه پایان محتوا را پیشنهاد کنند.

• فضای سفید گسترده بین عناصر محتوا. هنگامی که ناودان های افقی بیش از حد بزرگ هستند یا محتوا به طور کامل ظرفی را که در آن زندگی می کند پر نمی کند، شکاف بزرگ بین عناصر محتوا می تواند نشان دهنده پایان صفحه باشد، زمانی که کاربران فقط برای مواجهه با یکی از آن شکاف های گسترده به پایین پیمایش کنند. اگر به نظر می رسد نمی توانید اطلاعات بیشتری را ببینید، چرا به پیمایش ادامه دهید؟

Urbanoutfitters. com سایه زدن به رنگ قرمز بخش های محتوا را برجسته می کند. ناودان های افقی بزرگ بین بخش ها باعث می شود صفحه کامل به نظر برسد، اگرچه محتوای اضافی در پایین صفحه وجود دارد.

• وقفه در جریان محتوا. تبلیغات، تبلیغات داخلی یا دکمه های اشتراک گذاری اجتماعی می توانند به کاربران نشان دهند که به انتهای محتوای مرتبط صفحه رسیده اند. اگر تبلیغ به اندازه کافی بزرگ باشد که دیدن آنچه در زیر آن وجود دارد دشوار باشد، این مشکل تشدید می شود - به خصوص خطری در دستگاه های تلفن همراه با اندازه صفحه نمایش کوچک. علاوه بر این، زمانی که تبلیغ در یک نقطه پایانی طبیعی در جریان محتوا قرار می گیرد (به عنوان مثال، در انتهای یک مقاله)، کاربران می توانند با این فرض که اطلاعات جالب تری در زیر وجود ندارد توجیه شوند (اگرچه، برای مثال، ممکن است صفحه همچنان همچنان ادامه داشته باشد. حاوی نظرات مقاله یا محتوای مرتبط در زیر آگهی باشد).

Salon. com تبلیغات بزرگی را در وسط محتوای اصلی نمایش می دهد. مشخص نیست که بقیه مقاله به دنبال آگهی ادامه دارد.

توهم کامل بودن در بعد افقی

اگرچه کاربران به پیمایش عمودی در وب عادت دارند، اسکرول (یا کشیدن) به صورت افقی هنوز راه مورد انتظار برای تعامل با صفحه دسکتاپ نیست. حتی در دستگاه‌های تلفن همراه، که ژست کشیدن افقی نسبتاً رایج است، رابط‌هایی که بر این حرکات متکی هستند، به نشانه‌های قوی نیاز دارند تا جهت تعامل را به کاربران نشان دهند.

برای مرور مقالات خبری در برنامه یاهو دایجست iOS، کاربران باید انگشت خود را بکشند تا مقاله بعدی نمایان شود. این ژست بسیار شبیه به برداشتن کارت بالایی از یک دسته کارت است تا کارت زیر را نشان دهد (و به همین دلیل است که این الگوی تعامل "عرشه کارت" نامیده می شود). در این مورد، صفحه نمایش فاقد نشانه های بصری است که امکان کشیدن انگشت به صورت افقی را نشان می دهد.

در رایانه‌های رومیزی، پیمایش افقی اغلب به چرخ و فلک مرتبط است. نشانه هایی که نحوه تعامل با چرخ و فلک را نشان می دهد و بقیه قاب های چرخ و فلک را نشان می دهد بسیار مهم هستند.

Novartis. com. نقطه‌های پایین نشانه‌های چرخ فلک ضعیف هستند: قابل توجه نیستند و فلش‌های ناوبری فقط در حالت شناور قابل مشاهده هستند. نکته مثبت این است که سایت با نمایش بخشی از بخش های بعدی (شرکت، مشاغل، اخبار و تحقیقات) در زیر چرخ فلک، پیمایش عمودی را با موفقیت تشویق می کند.

کمتر متداول است که کل یک وب‌سایت به صورت افقی طراحی شود و از کاربران می‌خواهد از نوار اسکرول افقی برای مشاهده تمام محتوا استفاده کنند. گهگاه طراحان و کسب و کارهای خلاق این مسیر را در سایت های خود دنبال می کنند تا توانایی های طراحی خلاقانه خود را به نمایش بگذارند. برای سایت های اصلی، تکیه بر پیمایش افقی ممنوع است. نوار اسکرول افقی دست و پا گیر است زیرا برای هدایت مکان نما در داخل یک تونل باریک نیاز به توجه مداوم و تلاش فیزیکی دارد. و سایت هایی که بر اساس پیمایش افقی هستند می توانند به راحتی اشتباهات طراحی بصری مشابهی را انجام دهند که توهم کامل بودن را در بعد عمودی ایجاد می کند.

Secondstory. com از یک طرح افقی استفاده می کند. بلافاصله مشخص نیست که محتوای اضافی خارج از صفحه در سمت راست وجود داشته باشد. کاربران باید فلش زرد به سمت راست را که غیرمنتظره است و در بالای یک گرافیک روشن پنهان شده است، شناسایی کنند یا با ماوس خود به طور ماهرانه نوار اسکرول پایین را به طرفین مانور دهند.

اطمینان حاصل کنید که صفحات شما در مقابل کامل بودن ارتباط خود را ادامه می دهند

• از محتوای قهرمان تمام صفحه خودداری کنید. هنگام استفاده از بنرهای بزرگ، چرخ فلک ها یا ویدیوها در فضای قهرمان، اطمینان حاصل کنید که محتوای اضافی در بالای صفحه نمایش داده می شود تا کاربران را به حرکت بیشتر سوق دهد.
• از خطوط متضاد یا فضاهای سفید وسیع بین محتوا آگاه باشید. این تصاویر را می توان به عنوان پایان محتوای مرتبط به اشتباه تعبیر کرد.
• مراقب قطع محتوا باشید. اگر باید محتوا را با تبلیغات یا نمادهای اشتراک گذاری اجتماعی قطع کنید، به کاربران اطلاع دهید که اطلاعات اضافی را می توان در پایین صفحه پیدا کرد.

Delish. com: قبل از تبلیغ داخل مقاله، درخواست خواندن گذشته از آن داده می شود.(البته با فونت نسبتاً کم کنتراست.)

• نشانه های واضحی برای کشیدن انگشت به صورت افقی ایجاد کنید. اطلاعات مهم در یک چرخ فلک یا در هر ظرف اسکرول افقی دیگری تعلق ندارد. کاربران اغلب حتی نشانه های ناوبری واضح را از دست می دهند، به علاوه، بوی اطلاعات ارائه شده توسط این نشانه ها بسیار ضعیف است و مردم مطمئن نیستند که از محتوای اضافی چه انتظاری داشته باشند. هنگامی که از چرخ فلک استفاده می کنید، راه هایی را بیابید که به وضوح وجود اطلاعات اضافی را به شما اطلاع دهید:
  • نمایش محتوای اضافی در حال خونریزی خارج از صفحه.
  • فهرستی از سرفصل‌ها را برای نشان دادن محتوای قاب‌های چرخ فلک مختلف وارد کنید.
  • کنترل های فلش برجسته و واضح و تعداد اسلایدها را ارائه دهید.

  

  Netflix. com از یک چرخ فلک برای نمایش برنامه ها در هر دسته استفاده می کند. درمان بصری موارد در لبه سمت راست که خونریزی از صفحه نمایش دارند به برقراری ارتباط ادامه گزینه ها کمک می کند.

  • روی بسیاری از دستگاه‌ها تست کنید تا مطمئن شوید که عناصر طراحی در اندازه‌های دید متفاوت کار می‌کنند.

  بیشتر بدانید

  سمینار تمام روز ما در زمینه طراحی UX صفحه وب، توهم کامل بودن، و همچنین نکاتی را برای ایجاد صفحات وب موفقی که نیازهای کاربر و اهداف تجاری را برآورده می کنند، مورد بحث قرار می دهد.