سرمایه گذاری های مستقیم و غیرمستقیم در بخش انرژی

این فصل به سرمایه گذاری های مالی می پردازد ، یا از مدیران و مؤسسات دارایی دولتی یا خصوصی است. این دو خواننده هدفمند اصلی (بدون هیچ گونه محرومیت) دارد: (i) ارائه دهندگان سرمایه دولتی و خصوصی ، با هدف ارائه ابزارها و طرح های مالی سنتی و جایگزین قادر به تراز کردن پروفایل های بازده ریسک چندین فرصت سرمایه گذاری در بخش انرژی پاک ،(ب) توسعه دهندگان پروژه ، به منظور افزایش آگاهی از مکانیسم های مالی موجود در بازار.

این فصل به سرمایه گذاری های مالی می پردازد ، یا از مدیران و مؤسسات دارایی دولتی یا خصوصی است. این دو خواننده هدفمند اصلی (بدون هیچ گونه محرومیت) دارد: (i) ارائه دهندگان سرمایه دولتی و خصوصی ، با هدف ارائه ابزارها و طرح های مالی سنتی و جایگزین قادر به تراز کردن پروفایل های بازده ریسک چندین فرصت سرمایه گذاری در بخش انرژی پاک ،(ب) توسعه دهندگان پروژه ، به منظور افزایش آگاهی از مکانیسم های مالی موجود در بازار.

بخش اول این فصل با برجسته کردن نقش امور مالی عمومی در تخصیص سرمایه خصوصی به سمت شرکت ها و پروژه های انرژی پاک آغاز می شود. پس از آن ، با هدف ارائه یک مرور کلی از راه حل هایی که می تواند تأمین اعتبار دسترسی به انرژی پاک را فراهم کند ، ابزارهای مالی مستقیم و جایگزین مستقیم را ارائه می دهد. علاوه بر این ، نقش وسایل نقلیه سرمایه گذاری ویژه را در معرض دید قرار می دهد.

بخش دوم این فصل به ساختارهای مالی جایگزین می پردازد که قادر به افزایش جریان مالی به سمت دسترسی به انرژی پاک در کشورهای آفریقا ، از جمله امور مالی مخلوط ، سیستم عامل های سرمایه گذاری و امور مالی ساختاری است. سرانجام ، آخرین بخش به تأمین اعتبار پروژه های بزرگ و پیچیده انرژی و همچنین مکانیسم های موجود برای کاهش درک ریسک و تقویت بودجه آنها اختصاص یافته است.

علاوه بر سیاست های انرژی و ابتکارات هدفمند ، بخش دولتی همچنین از منابع مالی خود برای تأمین بودجه مستقیم یا غیرمستقیم فعالیت های انرژی پاک استفاده می کند. جدا از طرح های یارانه ، موسسات دولتی ممکن است از ابزارهای مالی و سازوکارهای مالی اضافی و همچنین همکاری با بازیگران خصوصی از طریق مشارکت های دولتی و خصوصی (PPP) استفاده کنند.

همانطور که قبلاً گزارش شده بود ، پول عمومی برای ایجاد شکاف مالی مرتبط با دسترسی به انرژی پاک در جنوب صحرای آفریقا کافی نخواهد بود. بنابراین ، ارائه دهندگان سرمایه خصوصی باید برای سرمایه گذاری در ابتکارات مرتبط تشویق شوند. علاوه بر این ، سرمایه گذاران خصوصی مجموعه گسترده ای از طرح های مالی را در اختیار دارند تا الزامات عرضه و تقاضای سرمایه را برآورده کنند.

5. 1 نقش امور مالی عمومی

مؤسسات مالی عمومی نقش مهمی در تأمین مالی دسترسی به انرژی پاک در کشورهای آفریقا دارند ، به ویژه با پرداخت راه برای بخش خصوصی و ایجاد یک فضای سرمایه گذاری توانمند.

از منابع مالی عمومی برای تدوین و اجرای سیاست ها و مقررات عمومی و همچنین برنامه های خاص حمایت از رشد بخش انرژی پاک استفاده می شود. علاوه بر این ، حوزه عمومی به طور مستقیم در ابتکارات دولتی و خصوصی که از دسترسی به انرژی ، عمدتاً از طریق کمک های مالی و وام (اعطای امتیاز) پشتیبانی می کند ، سرمایه گذاری می کند. مهمتر از آن ، سالهای اخیر شاهد استقرار ساختارها و سازوکارهای مالی نوآورانه ، مانند ضمانت ها ، تسهیلات نقدینگی و ابزارهای مشتق شده ، با هدف رسیدگی به نگرانی های سرمایه گذاران خاص و اعمال سرمایه خصوصی (Irena ، 2016). حتی اگر برخی از پروژه ها هنوز هم نیاز به بودجه عمومی مستقیم داشته باشند ، با توجه به در دسترس بودن محدود پول عمومی ، استفاده فزاینده از ابزارهای بسیج مهم است. در واقع ، آنها لازم است تا در دسترسی به انرژی پاک در کشورهای آفریقا ، شکاف تأمین مالی را تأمین کنند.

منابع بودجه عمومی شامل هزینه های دولت ، آژانس های چند جانبه ، آژانس های صادرات عمومی و مؤسسات تأمین مالی آب و هوا است. همه می توانند در سازمانهای عمومی و خصوصی سرمایه گذاری کنند. این نهادهای دارایی عمومی باید با استفاده از ابزارهای مختلف مالی ، سرمایه ای را برای بخش های تحت سرمایه گذاری فراهم کنند که تأثیر مثبت اقتصادی ، اجتماعی و زیست محیطی ایجاد می کنند. آنها معمولاً با شرایط اعطایی بودجه ارائه می دهند ، بنابراین هزینه کلی سرمایه برای سرمایه گذاران را کاهش می دهد. علاوه بر این ، وجود پول عمومی همچنین ممکن است درک ریسک مرتبط با یک پروژه یا یک شرکت را کاهش دهد و بنابراین سرمایه گذاران خصوصی را کاتالیز می کند.

5. 2 ابزارهای مالی سنتی و جایگزین

این زیرمجموعه طرح های سنتی تأمین مالی (کمک هزینه ، بدهی و تأمین اعتبار سهام) را که توسط ارائه دهندگان سرمایه برای تأمین بودجه پروژه های انرژی و شرکت ها استفاده می شود ، ارائه می دهد. این ابزارهای تأمین مالی به طور کلی توسط موسسات دولتی ، بانکهای تجاری و سرمایه گذاری و همچنین سرمایه گذاران نهادی مورد استفاده قرار می گیرند.

علاوه بر این ، ابزارهای جایگزین می توانند برای تأمین مالی ابتکارات انرژی پاک در کشورهای آفریقا بسیج شوند ، زیرا آنها ویژگی های خاصی را ارائه می دهند که ممکن است برای ساختارهای مالی خاص و پیش بینی ها مناسب باشد. در واقع ، آنها می توانند با محدودیت های خاص و پیش بینی های جریان نقدی سازگار شوند ، بنابراین فشار بر صورتهای مالی در کوتاه مدت کاهش می یابد. علاوه بر این ، این انعطاف پذیری ممکن است زمان و مکان را برای توسعه دهندگان پروژه برای درک بازارهای خود ، توسعه پروژه هایی که به نیازهای مشتری پاسخ می دهند و الگوی کسب و کار خود را برای دورهای بعدی تأمین مالی اعتبار می دهد ، فراهم کند. ابزارهای مالی جایگزین ممکن است خطرات مرحله اولیه را تحمل کرده و برای مقیاس بندی آماده کنند ، بنابراین سرمایه اصلی اصلی را در مراحل بعدی توسعه کاتالیز می کنند. این امر از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا تغییرات رفتاری ممکن است طولانی شود و بخش قابل توجهی از مشتریان بالقوه در کشورهای جنوب صحرای آفریقا ضعیف باشد. سرانجام ، آن ساختارهای جایگزین تأمین مالی گزینه های دیگری را برای سرمایه گذاران برای خروج از سرمایه گذاری های خود ، در بخش های غیرقانونی و بازارهای سرمایه توسعه نیافته فراهم می کند.

امروزه، ابزارهای مالی جایگزین در بسیاری از بخش‌ها مورد استفاده قرار نمی‌گیرند، عمدتاً به این دلیل که هم سرمایه‌گذاران و هم سرمایه‌گذاران با آن ساختارهای مالی نوآورانه آشنا نیستند یا از وجود آنها آگاه نیستند. علاوه بر این، برخی حوزه های قضایی ممکن است با کاربرد آنها سازگار نباشند. با این حال، آنها پتانسیل دستیابی به یک موقعیت برد-برد را دارند، به ویژه برای شرکت های آشپزی خارج از شبکه و تمیز. در واقع، آنها این پتانسیل را دارند که با عرضه و تقاضای سرمایه مطابقت داشته باشند و با همسو کردن تعهدات و قابلیت های مالی در طول زمان، انعطاف بیشتری را فراهم کنند. بر این اساس، آن‌ها گزینه‌های بیشتری را برای تأمین مالی شرکت‌ها، به ویژه آن‌هایی که سابقه کافی برای سرمایه‌گذاران بدهی سنتی مانند بانک‌های تجاری ندارند، ارائه می‌کنند.

ذکر این نکته حائز اهمیت است که توسعه و استفاده از محصولات و طرح‌های مالی جدید باید تعادل مناسبی بین نوآوری لازم و آشنایی ارائه‌دهندگان سرمایه ایجاد کند. علاوه بر این، استانداردهای مشترک و همچنین سیاست ها و مقررات حمایتی برای رسیدن به مقیاس قابل توجهی مورد نیاز است.

5. 2. 1 کمک های مالی

کمک های مالی می تواند ابتکارات را در مراحل مختلف توسعه تامین کند. از آنجایی که آنها شامل نرخ بهره نمی‌شوند، ورود سرمایه رایگان را نشان می‌دهند و در نتیجه پروژه مورد حمایت را از بین می‌برند. علاوه بر این، کمک های مالی ممکن است همسویی ماموریت را تشویق کند و به دستیابی به اهداف تاثیرگذار کمک کند.

کمک مالی ممکن است از فعالیت های اولیه یک پروژه حمایت کند. در مراحل بعدی، این فرصت را برای تعیین قیمت های فروش پایین تر و/یا تعرفه های مقرون به صرفه و هزینه های اتصال برای کاربران نهایی فراهم می کند. علاوه بر این، کمک های مالی ممکن است نیازهای مالی برنامه های کمک فنی و همچنین کمپین های آگاهی را پوشش دهد.

کمک های بلاعوض می تواند قابل بازیافت باشد، به این معنی که تمام یا بخشی از اصل سرمایه باید در یک لحظه خاص به اعطاکننده بازپرداخت شود. شکل دیگری از کمک مالی که به طور فزاینده ای در تامین مالی بین المللی اقلیم رایج است، تامین مالی مبتنی بر نتیجه است. این طرح تأمین مالی پس از پایان، توزیع وجوه را بر اساس دستیابی به نتایج از پیش تعریف‌شده مانند ارائه خدمات به بخش‌های غیرقابل دسترسی یا ورود به بازار(های) جدید استوار می‌کند. بنابراین، انگیزه‌های قوی برای دریافت‌کنندگان فراهم می‌کند تا به آن اهداف برسند، در حالی که به آنها امکان استقلال و انعطاف‌پذیری در وسایل را می‌دهد. در عین حال، دریافت کنندگان کمک هزینه باید به سرمایه اولیه دسترسی داشته باشند تا بتوانند به این مشوق ها پاسخ دهند، که ممکن است در موارد خاص چالش برانگیز باشد.

علاوه بر این، مؤسسات مالی عمومی و همچنین تأمین‌کنندگان سرمایه خصوصی ممکن است از کمک‌های بلاعوض قابل تبدیل استفاده کنند، که این امکان را فراهم می‌آورد که پس از رسیدن به نقطه عطف خاصی، از کمک‌های بلاعوض به تأمین مالی وام‌های بهره‌دار تغییر کنند (یعنی تکمیل مطالعه امکان‌سنجی، دستیابی به پروژه آزمایشی، بسته شدن مالی،تعداد مشتریان ارائه شده). بنابراین، این فرصت را برای حمایت از پروژه‌ها در مراحلی با ظرفیت‌های ناکافی برای پوشش کل هزینه‌های مالی، بدون حذف پتانسیل بهره‌مندی از پرداخت‌های بهره در صورت تحقق نتیجه مطلوب، فراهم می‌کند. علاوه بر این، کمک های مالی قابل تبدیل عمومی ممکن است با کاهش محدودیت های مالی قبل از تبدیل و همراهی پروژه ها در جهت تحقق اهداف خاص، دسترسی به سرمایه خصوصی را تسهیل کند. کمک های مالی قابل تبدیل بخشی از مجموعه ابزارهای مالی مورد استفاده توسط ابتکار تامین مالی برق (ElectriFI Footnote 1) است، یک تسهیلات سرمایه گذاری تاثیرگذار که توسط اتحادیه اروپا با ماموریت حمایت از دسترسی به انرژی پاک در کشورهای در حال توسعه تامین می شود.

5. 2. 2 ابزارهای بدهی

تأمین مالی بدهی معمولاً توسط تأمین‌کنندگان سرمایه استفاده می‌شود و ممکن است شامل شرایط سنتی یا اعطایی باشد. دومی شرایط مالی سودمندی را ارائه می‌کند، از جمله نرخ‌های بهره پایین‌تر از بازار، دوره‌های طولانی‌مدت و/یا دوره‌های مهلت طولانی‌تر.

به عنوان مثال، ResponsAbility، یک سرمایه‌گذار تاثیرگذار با دفتر مرکزی در سوئیس، راه‌حل‌های تامین مالی بدهی انعطاف‌پذیر را برای شرکت‌های دسترسی به انرژی فعال در آفریقا و آسیا اقیانوسیه پیشنهاد می‌کند (ResponsAbility، 2020). آنها شامل اندازه بلیط انعطاف پذیر، سررسیدهای 6 تا 36 ماهه، تامین مالی به ارزهای مختلف، و همچنین ساختارهای پرداخت و بازپرداخت متناسب با پیش بینی جریان نقدی هستند.

رویکرد وام دهندگان مبتنی بر بازار معمولاً مستلزم ارائه وثیقه، نسبت بدهی مناسب به حقوق صاحبان سهام و نسبت پوشش خدمات بدهی قابل قبول (DSCR) است که از استفاده از ابزارهای مشابه بدهی برای بسیاری از شرکت‌های در مراحل اولیه و در حال رشد جلوگیری می‌کند. برخلاف طرح‌های بازپرداخت ثابت سنتی، برخی وام دهندگان ممکن است شرایط اضافی و شرایط امتیازی را برای انطباق با پیش‌بینی‌های مالی در نظر بگیرند. در واقع، بدهی‌ها را می‌توان تابع، ارائه دوره‌های مهلت طولانی‌تر و/یا پرداخت‌های اصلی و همچنین کاهش الزامات وثیقه آن‌ها کرد. این ابزارهای بدهی مانند برای شرکت‌ها در مرحله توسعه مناسب هستند، زمانی که مقیاس‌بندی نیاز به بودجه اضافی دارد اما جریان‌های نقدی لزوماً تعهدات مالی را در لحظه سرمایه‌گذاری پوشش نمی‌دهند. علاوه بر این، آنها از رقیق شدن برای توسعه دهندگان پروژه جلوگیری می کنند، ممکن است موقعیت های مالی را بهینه کنند و معمولاً نسبت به ابزارهای سهام مانند ارزان تر هستند.

بدهی های تبعی و وام های سهامداران ممکن است به پروژه ها یا شرکت های انرژی پاک با هدف افزایش رتبه اعتباری و تسریع سرمایه خصوصی ارائه شود. همچنین به عنوان اوراق بهادار فرعی شناخته می شود، بدهی های تبعی، وام های بدون وثیقه ای هستند که پس از اوراق بهادار بدهی ارشد بازپرداخت می شوند، به این معنی که از نظر مطالبات دارایی ها یا سود در رتبه های پایین تر قرار می گیرند. وام سهامدار بدهی با بهره است که توسط مالک یا صاحبان یک شرکت به منظور پوشش موقت کمبود نقدینگی و رفع نیاز به دنبال تامین مالی خارجی در کوتاه مدت ارائه می شود. با داشتن اولویت کمتر جریان نقدی در پشته سرمایه، بدهی های تبعی و وام های سهامداران می توانند سرمایه خصوصی را تسریع کرده و هزینه تامین مالی را کاهش دهند زیرا بخشی از ریسک نقدینگی را برای سرمایه گذاران ارشد کاهش می دهند.

مانند کمک مالی، وام دهندگان ممکن است از وام های قابل تبدیل برای تامین مالی پروژه ها در بخش انرژی پاک استفاده کنند. این ابزار Mezzanine Footnote 2 این گزینه را ارائه می دهد که موجودی باقیمانده را در یک دوره زمانی و در شرایط از پیش تعریف شده، معمولاً زمانی که به نقطه عطف توافق شده (محرک) می رسد، به سرمایه گذاری سهام تبدیل کند. SAFE از بسیاری جهات شبیه اسکناس قابل تبدیل است، با این تفاوت که وام بدون بهره است. بازده صعودی بالقوه این دو ابزار مشابه بدهی ممکن است برای سرمایه گذاران خصوصی جذاب باشد.

ارائه‌دهندگان سرمایه خصوصی ممکن است از وام‌های قابل تبدیل برای تأمین مالی شرکت‌ها در مراحل اولیه یا اولیه و همچنین برای تأمین مالی پل استفاده کنند، پاورقی 3 معمولاً در دور بعدی سرمایه‌گذاری تبدیل می‌شود. وام های قابل تبدیل به طور کلی نیازی به پرداخت فوری سود ندارند، بلکه دومی تعلق می گیرد و به حقوق صاحبان سهام تبدیل می شود، بنابراین فشار بر جریان های نقدی در کوتاه مدت کاهش می یابد. علاوه بر این، اجرای اسکناس‌های قابل تبدیل معمولاً سریع‌تر از تأمین مالی سهام است، زیرا در زمان سرمایه‌گذاری نیازی به توافق در مورد ارزش‌گذاری نیست.

به همین ترتیب ، وام های قابل تبدیل می تواند توسط مؤسسات دولتی برای تأمین مالی فعالیت های اولیه مورد استفاده قرار گیرد و از این طریق خطرات توسعه را فرض کند. به عنوان مثال ، در صورت توسعه یک پروژه با موفقیت و در نتیجه سرمایه خصوصی برای ساخت و ساز ، عملیات یا مقیاس گذاری ، سرمایه گذاری عمومی به عنوان یک بدهی سنتی بازپرداخت می شود و سرمایه گذاران خصوصی از وضعیت پایدارتر بهره مند می شوند. در غیر این صورت ، توسعه دهندگان پروژه رقیق می شوند اما از ورشکستگی خودداری می کنند زیرا بدهی به حقوق صاحبان سهام تبدیل می شود.

سرانجام ، تأمین مالی مبتنی بر درآمد یک ابزار بدهی است که به طور فزاینده ای توسط سرمایه گذاران مورد استفاده قرار می گیرد ، که درصدی (ثابت یا متغیر) از پاورقی درآمد سرمایه گذاران 4 به عنوان منبع بازده وام دهندگان استفاده می شود. بنابراین ، این ساختار از فصلی بودن یک شرکت پیروی می کند و به منظور متوقف کردن پرداخت سرمایه گذاران در هنگام پرداخت کل به بازده پیش از پیش ، که به عنوان چندین مورد از اصل بیان شده است ، طراحی شده است. بسته به توافق نامه وام ، پرداخت شرکت ممکن است ماهانه ، سه ماهه یا سالانه انجام شود. این ابزار مالی به ویژه برای شرکت هایی که دارای عملیات و درآمدهای موجود هستند مناسب است و به دنبال تأمین اعتبار برای مقیاس بندی است اما این امر تمام نیازهای وام دهندگان سنتی مانند بانکهای تجاری را برآورده نمی کند. علاوه بر این ، هزینه های مالی مرتبط با این طرح باعث کاهش فشار بر جریان های نقدی می شود زیرا معمولاً براساس درآمد حاصل از شرکت است.

5. 2. 3 سرمایه گذاری مانند سهام

موسسات مالی عمومی ممکن است مستقیماً سهام شرکت ها را داشته باشند ، که یک اقلیت یا سرمایه گذار اکثریت هستند. علاوه بر این ، ابزارهای شبیه به سهام عدالت به مقامات دولتی اجازه می دهند تا در مدیریت سرمایه گذاران شرکت کنند و این فرصت را برای تراز کردن استراتژی های سازمانی با اهداف عمومی عمومی فراهم می کنند.

به همین ترتیب ، تأمین مالی سهام نیز می تواند توسط سرمایه گذاران خصوصی ، شامل خرید سهام مشترک یا ترجیحی باشد. فرایند تأمین مالی سهام می تواند مستقیماً انجام شود ، بنابراین برای شرکت های خصوصی یا از طریق بازار ثانویه ، با مراجعه به شرکت های ذکر شده در مبادله ، اعمال می شود.

سرمایه گذاران سهام ممکن است شامل ویژگی های ویژه ای برای ارائه انعطاف پذیری بیشتر در شرکت های پرتفوی خود و تطبیق بازده مورد انتظار خود با خطرات گرفته شده ، از ضمانت نامه ها برای خرید گزینه های برگشتی باشند.

سهام قابل بازخرید و سهام تراز عملکرد انواع اوراق بهادار سهام است که در آن شرکت سهام ممتاز یک سرمایه گذار را به مرور زمان یا در یک لحظه خاص از زمان خریداری می کند. پرداخت ها با نسبت پرداخت سود سهام و بازپرداخت سهم تقسیم می شوند. آنها را می توان با شرایط پیش از همگام شده مانند درصد درآمدها ، حقوق بازپرداخت یا برنامه های خرید مجدد انجام داد و در زمان سرمایه گذاری مذاکره کرد ، بنابراین یک پاورقی خروجی ساختاری 5 را برای ارائه دهندگان سرمایه ارائه می دهد. طبق قرارداد تأمین مالی ، سهام می تواند به صورت ماهانه ، سه ماهه یا سالانه و همچنین با پرداخت گلوله در سررسید خریداری شود و از این طریق با پیش بینی های مالی شرکت سازگار شود.

5. 3 وسیله نقلیه سرمایه گذاری ویژه

موسسات مالی می توانند وسایل نقلیه سرمایه گذاری با هدف ویژه با تمرکز بر اهداف توسعه خاص مانند دسترسی به انرژی پاک را توسعه دهند. استخر پول می تواند از منابع دولتی ، خصوصی و ترکیبی باشد.

این وجوه ممکن است برای سرمایه‌گذاری مستقیم در پروژه‌ها و شرکت‌ها و همچنین برای ارائه ضمانت‌هایی با هدف قرار دادن ریسک‌های سرمایه‌گذاری خاص یا وثیقه شخص ثالث مورد استفاده قرار گیرد، بنابراین قابلیت بانکداری بهبود می‌یابد. اطلاعات بیشتر در مورد استفاده از وسایل نقلیه با هدف خاص برای کاهش ریسک های سرمایه گذاری خاص در بخش های زیر ارائه شده است.

امروزه، بخش انرژی پاک مجموعه ای از مشاغل و فرصت های سرمایه گذاری جالب با پتانسیل بازده مالی جذاب را ارائه می دهد. بنابراین، وسایل نقلیه تامین مالی اختصاص داده شده به دسترسی به انرژی پاک بیش از پیش در حال ظهور هستند. برای مثال، Energy Access Ventures (EAV Footnote 6) یک سرمایه‌گذار عملی در نسل بعدی شرکت‌های زیرساخت هوشمند در جنوب صحرای آفریقا است. EAV I، یک صندوق 75 میلیون دلاری، بر شرکت های انرژی توزیع شده متمرکز است.

5. 4 ساختارهای مالی جایگزین

این بخش فرعی زیر بر سازوکارها و ساختارهای مالی جایگزین، متناسب با ویژگی‌های فرصت‌های سرمایه‌گذاری خاص در بخش انرژی پاک تمرکز می‌کند. در واقع، در بسیاری از موقعیت‌ها، توسعه‌دهندگان پروژه و کارآفرینان به طرح‌های نوآورانه نیاز دارند تا نیازهای مالی خود را برآورده کنند. این ضرورت ممکن است ناشی از عوامل مختلفی باشد، مانند مراحل اولیه توسعه و انواع کسب و کار یا پروفایل های ریسک-بازده.

5. 4. 1 مالیه ترکیبی

تامین مالی ترکیبی یک رویکرد ساختاری است که از سرمایه عمومی یا بشردوستانه با هدف افزایش سرمایه گذاری های خصوصی در توسعه و اهداف پایدار استفاده می کند (شکل 5. 1) (Convergence, n. d.). این به ارائه دهندگان سرمایه مختلف اجازه می دهد تا با هم سرمایه گذاری کنند، در حالی که اهداف خود را هدف قرار می دهند، خواه بازده مالی، تأثیرات اجتماعی و زیست محیطی مثبت یا ترکیبی از هر دو.

این ساختار را می توان برای انواع مختلف تراکنش های مالی از جمله صندوق های با هدف خاص، سرمایه گذاری های مستقیم و سایر تسهیلات اعمال کرد. تأمین مالی ترکیبی عمدتاً زمانی به کار می رود که بازده مالی مورد انتظار در مقایسه با ریسک های درک شده برای سرمایه گذاران خصوصی بسیار کم در نظر گرفته شود. سپس سرمایه عمومی یا بشردوستانه برای کاهش ادراک ریسک از طریق تأمین مالی امتیازی پانوشت 7 یا ضمانت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، در نتیجه سرمایه‌گذاری‌ها را با شرایط تجاری تراکم می‌کند و به هدایت سرمایه‌گذاری‌های خصوصی به سمت اهداف اجتماعی و زیست‌محیطی کمک می‌کند. علاوه بر این، ترکیبی از سرمایه امتیازی و تجاری، رقابت پذیری راه حل های انرژی پاک را افزایش می دهد و همچنین تعرفه های قابل قبول و مقرون به صرفه را برای کاربران نهایی ممکن می سازد.

با توجه به مقدار محدود وجوه عمومی و بشردوستانه، آنها باید به صورت استراتژیک به کار گرفته شوند تا پتانسیل بازارها و بخش هایی را که توسط تامین کنندگان سرمایه تجاری دارای نگرش خطرناک تلقی می شوند، باز کنند. آژانس‌های چندجانبه و بانک‌های توسعه به‌ویژه موقعیت خوبی برای افزایش استقرار تأمین مالی ترکیبی، با استفاده از منابع و تخصص خود و همچنین روابط خود با جامعه سرمایه‌گذاری بین‌المللی دارند.

مالی ترکیبی فرصتی برای به اشتراک گذاشتن مهارت ها، تجربه و شبکه و همچنین جمع آوری منابع و قابلیت ها فراهم می کند. به طور مشابه، این رویکرد مدیریت بهتر ریسک های مرتبط با یک تراکنش مالی را امکان پذیر می کند. علاوه بر این، امکان استقرار ساختارهای تأمین مالی مناسب را از طریق مکانیسم ها و ابزارهای مورد استفاده بازیگران دولتی و خصوصی فراهم می کند.

اگرچه تامین مالی ترکیبی مکانیزم جالبی برای استفاده از سرمایه و تخصص خصوصی است، استفاده از آن در سراسر قاره آفریقا محدود است و عمدتاً در چند کشور متمرکز است (Izuwah and Rana, 2018). در واقع، برخی از موانع موجود مانع توسعه و اجرای آن می شود، از جمله:

چارچوب های قانونی و نظارتی نامناسب

بی ثباتی سیاسی و اقتصادی

فقدان مهارت و تجربه مناسب در بین بازیکنان دولتی و خصوصی

عدم همکاری، تعریف ضعیف نقش ها و مسئولیت ها

فرآیندهای زمان بر و پیچیده

عدم وجود پروژه های آماده سرمایه گذاری مناسب برای تامین مالی ترکیبی

فقدان مشوق‌های مالی و مالی عمومی، مانند تضمین‌های دولتی، که بتواند بازیگران خصوصی را در ساختارهای مالی ترکیبی تسریع کند.

منبع: Bindzi Zogo (2017) Dentons (2018)، Olusola Babatunde et al.(2015)، والی (2018)

به منظور غلبه بر این موانع، موسسات مالی عمومی ممکن است با پروژه های کوچک برای کسب تجربه در آفریقا، قبل از شروع پروژه های بزرگتر بر اساس درس های آموخته شده، شروع کنند. علاوه بر این، مقامات دولتی می توانند با کاهش برخی از خطرات مرتبط، پروفایل ریسک-بازده پروژه های هدف را بهبود بخشند، بنابراین جذابیت را برای بخش خصوصی بهبود بخشند. به عنوان مثال، دولت پاکستان ضمانت خطر باد را برای جبران خسارت سرمایه گذاران در زمانی که سرعت باد در مقایسه با معیار از پیش تعریف شده نامطلوب است، صادر کرد (Izuwah and Rana, 2018).

علاوه بر این، برخی از این موانع را می توان با حمایت آژانس های چندجانبه ارائه خدمات مشاوره ای و کمک های فنی در ساختار، اجرا و مدیریت طرح های مالی ترکیبی برطرف کرد.

برخی از نمونه‌های دلگرم‌کننده از ساختارهای مالی ترکیبی و مشارکت‌های دولتی و خصوصی در سراسر منطقه جنوب صحرای آفریقا ظاهر شده‌اند. به عنوان مثال، دولت رواندا با چندین شرکت خصوصی برای استقرار سیستم‌های خورشیدی خارج از شبکه در مکان‌های دوردست همکاری کرد و دسترسی به برق مقرون‌به‌صرفه را برای تقریباً 600000 خانوار روستایی فراهم کرد (دانشگاه کرنل، 2018). علاوه بر این، برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) با پلتفرم سرمایه گذاری تاثیرگذار سوئدی TRINE، با هدف کمک به دستیابی به SGD 7، در ابتدا بر کنیا، رواندا نیجریه، تانزانیا و زامبیا (UNDP، 2018) مشارکت داشت.

5. 4. 2 پلتفرم های تامین مالی جمعی

پلتفرم‌های تامین مالی جمعی در سال‌های اخیر محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند و به عنوان گزینه‌های تامین مالی در بخش‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. آنها پس از بحران مالی 2008، در پاسخ به مشکلاتی که بسیاری از شرکت‌ها در تلاش برای افزایش سرمایه خصوصی با آن‌ها مواجه بودند، شروع به ظهور کردند.

این پلتفرم‌های مجازی به ارائه‌دهندگان سرمایه در مقیاس کوچک و خرده‌فروشی این فرصت را می‌دهند که مقدار کمی پول در شرکت‌ها، طرح‌ها و ایده‌های خصوصی سرمایه‌گذاری کنند. بنابراین، پلت‌فرم‌های تامین مالی جمعی پتانسیل دموکراتیک کردن سرمایه‌گذاری‌های آب و هوایی را با افزایش آگاهی و تشویق مشارکت عمومی در حوزه تغییرات اجتماعی و محیطی دارند.

علاوه بر این ، آنها یک گزینه جایگزین بودجه بالقوه برای سازمان های خصوصی و همچنین تنوع در تأمین مالی ، خارج از منابع سنتی سرمایه ارائه می دهند. بدون نشان دادن اختلال یا رقابت برای سرمایه گذاران بزرگتر ، سیستم عامل های جمع آوری سرمایه به طور بالقوه می توانند میزان مالی موجود برای پروژه های کوچک و متوسط انرژی پاک را افزایش دهند. آنها به ویژه برای غلبه بر شکاف اولیه تأمین مالی در سرمایه گذاری هایی که نیازی به اندازه بلیط بزرگ و فرآیندهای دقت کافی ندارند ، سازگار هستند (Globalfields ، 2020).

بسیاری از انواع سرمایه گذاری وجود دارد ، اما به طور کلی آنها در دو دسته گسترده قرار می گیرند: عدم سرمایه گذاری و سرمایه گذاری سرمایه گذاری. جمع آوری سرمایه گذاری غیر سرمایه گذاری به بودجه ای که توسط کمک های مالی و پاداش هدایت می شود ، به استثنای انتظارات بازده مالی اشاره دارد. این گروه شامل سیستم هایی است که از کمک های مالی قابل بازیابی مانند سکوی پاورقی Kiva 8 استفاده می کنند که وام هایی را فراهم می کند که بدون هزینه بهره باید بازپرداخت شوند. در مقابل ، جمع آوری سرمایه گذاری معمولاً مبلغ بیشتری را شامل می شود و شامل بدهی و تأمین اعتبار سهام نیز می شود. آنها توسط مقامات دولتی تنظیم می شوند ، به طور کلی بر خلاف سیستم عامل های غیر سرمایه گذاری. برای توسعه دهندگان پروژه ، انتخاب بستر مناسب هنگام استفاده از سرمایه گذاری ، تمرکز بر نوع (های) کافی از ابزارهای مالی و بخش (های) هدفمند مهم است.

این راه حل های تأمین مالی می تواند با تأمین وجوه به پروژه ها و شرکت ها و شرکت ها ، برای دسترسی به انرژی پاک اعمال شود. در واقع ، چندین سیستم عامل تخصصی در منابع تجدید پذیر و دسترسی به انرژی شروع به ظاهر شده اند (یعنی M-changa ، پاورقی 9 انرژی آفریقا ، پاورقی 10 ، پاورقی 11 Bettervest ، پاورقی 12 Triodos Crowdfunding ، پاورقی 13 و غیره). حتی اگر مبالغ سرمایه گذاری شده می تواند به میلیون ها دلار آمریکا برسد ، سیستم عامل های جمع آوری سرمایه گذاری به خوبی با پروژه های انرژی در مقیاس کوچک مانند مینی شبکه ها ، سیستم های مستقل و شرکت های پخت و پز تمیز سازگار هستند.

بین سال های 2015 و ژوئن 2019 ، 77 میلیون دلار برای دسترسی به انرژی از طریق سرمایه گذاری جمع آوری شده است ، با سرمایه در درجه اول از اروپا ، ژاپن و ایالات متحده (Cogan ، 2019 ؛ E4i ، n. d.). سیستم عامل های جمع آوری جمعیت توسط نسل جدیدی از سرمایه گذاران ، عمدتاً هزاره ، نگران استفاده از منابع مالی خود به روشی متفاوت هستند و سرمایه گذاری های خود را با ارزش های شخصی خود تراز می کنند.

حتی اگر این تعداد چشمگیر باشد ، اما هنوز از شکاف کل تأمین مالی مرتبط با دسترسی به انرژی فاصله دارد. امروزه ، سیستم عامل های جمع آوری جمعیت هنوز برای تأمین مالی پروژه هایی با هدف تقویت دسترسی به انرژی پاک استفاده نمی شوند ، عمدتاً به این دلیل که این عمل هنوز کمی شناخته شده است ، و بنابراین بسیاری از توسعه دهندگان پروژه در مورد این منبع جایگزین بودجه برای جمع آوری سرمایه خصوصی فکر نمی کنند (Cogan ، 2019).

با این حال، چندین شرکت انرژی فعال در جنوب صحرای آفریقا با موفقیت سرمایه خود را از طریق پلتفرم های تامین مالی جمعی افزایش داده اند (جدول 5. 1 را ببینید). علاوه بر این، سایر شرکت‌های انرژی که بازارهای دیگر را هدف قرار می‌دهند، به لطف سرمایه‌گذاری جمعی، پول قابل توجهی به دست آورده‌اند. یکی از آنها GoSun است که بیش از 2. 6 میلیون دلار برای توسعه مجموعه متنوعی از پروژه های انرژی، از دستگاه های آشپزی تمیز و خنک کننده های خورشیدی گرفته تا سیستم تصفیه آب جمع آوری کرده است (کیسی، 2020). مثال دیگر Allpowers است، شرکتی که نزدیک به 1. 5 میلیون دلار (14800 درصد از بودجه مورد نظر خود) برای تولید و توزیع تجاری یک شارژر عظیم با انرژی خورشیدی 1. 287 Wh افزایش یافت (همان). این دو داستان موفقیت نشان می دهد که پروژه های انرژی پاک پتانسیل جمع آوری پول قابل توجهی را از طریق تامین مالی جمعی دارند.

سرمایه‌گذاری جمعی چندین مزیت از جمله فرصت دسترسی به مجموعه بزرگی از سرمایه‌گذاران بالقوه، توانایی اعتبارسنجی پروژه و همچنین امکان استفاده از پلتفرم‌های غیرحضوری/آنلاین را برای جلب توجه دارد. علاوه بر این، توسعه‌دهندگان پروژه معمولاً با موانع بوروکراتیک کمتری روبرو هستند و ممکن است در مقایسه با استفاده از منابع مالی سنتی دسترسی سریع‌تری به بودجه داشته باشند.

با این وجود، چندین مانع باید برطرف شود. نکته اصلی متقاعد کردن تامین کنندگان سرمایه با استفاده از ارتباطات یکجانبه است. این می تواند بسیار چالش برانگیز باشد، به ویژه در هنگام ارائه فناوری های ناشناخته و مدل های کسب و کار جدید، بنابراین توسعه دهندگان پروژه را تشویق می کند تا واضح، نوآورانه و کارآمد باشند. علاوه بر این، سرمایه‌گذاران باید آگاه باشند که سازمان‌ها را بدون فرصتی برای تحقق یک فرآیند بررسی دقیق، تأمین مالی می‌کنند. در نهایت، چارچوب های نظارتی برای محافظت از ذینفعان و افزایش مشارکت شهروندان توسعه نیافته است، حتی اگر این روند به سرعت در حال تغییر باشد.

5. 4. 3 امور مالی ساختاریافته

به منظور پر کردن شکاف مرتبط با تأمین مالی دسترسی به انرژی پاک در جنوب صحرای آفریقا، فرصت‌های سرمایه‌گذاری در بخش‌های مرتبط باید برای سرمایه‌گذاران «جریان اصلی» نیز در دسترس و جذاب باشد. این بدان معنی است که آنها باید اندازه بلیط و پروفایل های ریسک بازده مناسب و همچنین هزینه تراکنش قابل قبول برای هر دو بخش معامله را داشته باشند.

مکانیسم‌های مالی ساختاریافته فرصتی را برای کاهش هزینه‌های مربوط به فرآیندهای بررسی دقیق، بهبود وضوح از طریق استانداردسازی و/یا جداسازی ریسک‌های سرمایه‌گذاری و بازده مالی از مبتکران پروژه ارائه می‌دهد. علاوه بر این، آنها ممکن است با چالش اندازه بلیط مرتبط با پروژه های کوچک مقابله کنند و به موضوع عدم نقدینگی در بازارهای سرمایه خاص بپردازند.

بنابراین، تامین مالی ساختاریافته شامل طرح‌های مالی با هدف پاسخگویی به پیچیدگی و پیچیدگی نیازهای تامین مالی پروژه‌ها یا شرکت‌های خاص است که با تامین مالی متعارف قابل ارضا نیست. علاوه بر این، برای مدیریت ریسک‌های سرمایه‌گذاری خاص مرتبط با موقعیت‌های پیچیده، مانند اندازه‌های کوچک بلیط یا مطالبات آتی استفاده می‌شود.

تامین مالی ساختاریافته شامل ساختارهای تجمیع، اوراق بهادار و بازده است. در بخش های فرعی بعدی، این طرح های مختلف توضیح داده شده است.

5. 4. 3. 1 تجمع

به منظور فراهم آوردن دسترسی جهانی به انرژی پاک در کشورهای آفریقا ، ابتکارات مختلفی وجود دارد که از نظر اندازه و نیازهای مالی به طور گسترده ای متفاوت است ، از شرکت های کوچک که محصولات خورشیدی را در مناطق روستایی می فروشند تا نیروگاه های بزرگ تولید برق که به شبکه ملی متصل هستند. با این حال ، هزینه های معاملات و فرآیندهای دقت کافی به نوعی مشابه است و بر جذابیت پروژه های در مقیاس کوچک تأثیر می گذارد. علاوه بر این ، برخی از ارائه دهندگان سرمایه ممکن است فاقد ظرفیت داخلی و یا تمایل به ارزیابی پروژه های انرژی فردی و معاملات ساختار برای سرمایه گذاری مستقیم در ابتکارات نسبتاً کوچک باشند.

با جمع آوری چندین پروژه انرژی پاک در مقیاس کوچک که ویژگی های مشابهی را ارائه می دهند ، جمع آوری مزایای مختلفی از جمله (UNDP و ETH ZURICH ، 2018)

افزایش کل نیازهای تأمین مالی

کاهش هزینه های معامله نسبت به هر پروژه

دسترسی به استخر وسیع تر از منابع تأمین مالی و کلاسهای دارایی جدید

مزایای تنوع در یک نمونه کارها از پروژه های انرژی.

حتی اگر جمع بندی نیاز به حمایت دولت (عمدتا برای استاندارد سازی) و همچنین اجماع در بین ذینفعان صنعت داشته باشد ، این یک فرصت جالب برای جذب سرمایه سرمایه گذاران بزرگ خصوصی مانند صندوق های بازنشستگی و شرکت های بیمه به سمت پروژه های انرژی در مقیاس کوچک است.

پلت فرم جمع آوری آب و هوا (پاورقی CAP 14) ابتکاری است که توسط برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) با همکاری تأسیسات محیط زیست جهانی (GEF) و ابتکار اوراق بهادار آب و هوا اجرا شده است. این هدف برای ارتقاء استفاده در مقیاس بزرگ از جمع آوری مالی و کاهش هزینه سرمایه برای پروژه های انرژی کوچک و کم کربن در کشورهای در حال توسعه است. این کلاه در حدود سه فعالیت اصلی ساخته شده است: (i) تعامل و هماهنگی بین ذینفعان صنعت ، (ب) توسعه ابزارهای استاندارد و (iii) کمک های فنی (IRENA ، 2016).

5. 4. 3. 2 اوراق بهادار

اوراق بهادار فرایندی است که در آن یک شرکت برخی از دارایی های خود را جمع می کند و جریان های نقدی اساسی خود را در قالب یک امنیت دارایی تحت حمایت دارایی می فروشد (شکل 5. 2). این طرح به گروهی از دارایی های همگن که جریان های پرداخت منظم و قابل پیش بینی را تولید می کنند ، نیاز دارد.